30.12.11

Τα Χριστούγεννα του Σκρουτζ


Η ιστορία ειναι χιλιοπαιγμένη σε κινηματογραφικές επιτυχίες του ευτυχούς παρελθόντος.
Το πνεύματα των περασμένων , των πρόσφατων και των μελλοντικών Χριστουγεννων  κανουν απο μια μικρή επίσκεψη το καθενα ,  δίνουν ηχηρές φάπες και  δειχνουν διδακτικά βιντεάκια με τις μαλακιες που εκανες , συνεχιζεις να κάνεις και θα κάνεις στο μελλον.
Η διδακτική ιστορία συνηθως καταλήγει με εναν ανανεωμένο ηρωα που βλέπει με νεο ματι την ζωή και αλλα κουραφεξαλα.
Σας εχω νέα.
Τα πνευματα  υπάρχουν στ' αλήθεια και ενίοτε σε επισκέπτονται.
Οχι δεν σκουζουν , δεν δινουν φάπες και δεν δειχνουν βίντεο. Ερχονται και αμα εισαι μαγκας τα βλέπεις και πιάνεις τα βαθια νοήματα ειδάλως συνεχιζεις τις μπουχέσικες καθημερινές σου σκέψεις.
Ειναι εκείνος ο παλιος συμφοιτητής που πετυχαίνεις μετα απο 22 χρόνια στο Πλαίσιο Συνταγματος , ειναι εκείνη η μουσική που ακουγοταν σε εκεινο το ταβερνάκι τα Χριστουγεννα του 1999 , ειναι εκείνες οι παλιές φωτογραφίες που πέφτουν μπροστα σου τυχαία κτλ τα οποία σκοπό εχουν να πυροδοτησουν μια σειρά απο σκέψεις που θα σε κάνουν να θυμηθείς αυτά που ξεχασες καθοτι ο μεσος ανθρωπος δεν θυμαται τα παλιά αλλα το (λιγοστό) μυαλό του αποσπάται απο τις μικρές μαλακίες που τον περιβάλλουν σημερα.
Ετσι δεν θυμάσαι τα τσιφτετέλια του χθες , τα αυθαίρετα και τα κοψίδια , δεν θυμάσαι τον Κουτσογιωργα ή τις πιθανον ευγευστες φρουτοκρεμες που ετρωγες τοτε καθοτι μικροτερας ηλικίας αλλα το φαντασμα των περασμένων Χριστουγέννων θα τα βαλει στο παιχνιδι εστω και με εμμεσο τρόπο.
Επίσης αγνοεις επιλεκτικά τις προσφατες αναμνησεις της Χιονισμένης Αράχωβας , του ταξιδιου στο Λονδινο (τρομάρα σου) , τις βολτες στην παραλιακή και καθεσαι στον καναπέ φορώντας τα παραπανισια κιλά της τελευταίας πενταετίας σαν αλλος Καραμανλής και αναλογιζεσαι την ανεργία που σε δερνει και τις δοσεις του δανείου για την σακαράκα ή για το κοτετσι που ονομάζεις σπιτι.

Η ζωή ειναι συνηθως αυτο που την κάνεις να είναι και συ την εκανες να μοιάζει με λόγο του Καζάκη στο Extra channel. Μια μπουρδα χωρις αρχη , μεση και τέλος.

Ο μεσος Γερμανος καπου εδω θα κάγχαζε και αυτο σκοπεύω να κάνω και γω.
Οχι  -μαστορα- δεν χρειάζεσαι -ουτε φέτος - τα πνεύματα των Χριστουγέννων.
Δες κανα τουρκικο σηριαλ και τα λεμε απο του Χρονου