30.07.09

ΠΡΟΣΕΧΩΣ






















Σκέφτομαι να γράψω ενα ποστ τοσο αλληγορικό και συνάμα τοσο σαρκαστικό που θα το κάμετε κοπυ πειστ και θα το πετάτε ο ενας στην οθόνη του αλλου με δύναμη και ηχηρό σπλάς.

Το κείμενο αυτό θα ξεμπροστιάζει τις μυχιες μικροαστικές σας σκέψεις και θα σας φερνει κολάρο τις πορτοκαλί ζάντες και τα ελαστικά ντανλοπ που αγοράσατε παλιοκαραγκίοζηδες.
Μολις το διαβάσετε θα καταπιείτε τα εμπιθριόφωνα , τα κινητά , τις κουκούλες και οτι βρίσκεται μπροστα σας απο γραφική υλη με εξαιρεση τα οικολογικα ντοσιε με τη φωκια .
Κάποιοι απο σας θα αυτοπυρποληθούν η θα βουτήξουν τα κεφάλια οικειοθελώς στη μερέντα μεχρι να ανέβουν καφε μπουρμπουλήθρες στο ταβάνι.

Σκέφτομαι επίσης να ανεβασω και ενα ποντκαστ με μουσικη για ανωμάλους και διεταραγμένους (δες
εδώ παρακαλώ)


Η αλήθεια ειναι οτι πλέον δεν σκέφτομαι τιποτε και οι λέξεις ερχονται με λάγκ στο στόμα μου κάνωντας με να ακουγομαι σαν φωκια του Βόρνεο σε εποχές αναπαραγωγής.

Η αλήθεια ειναι οτι αισθάνομαι σαν τον Ξανθοπουλο στην Οδυσσεια ενος ξενιτεμένου και συγκεκριμένα στην στιγμή που αυτος παλεύει με μια αρκούδα της οποίας το φερμουάρ ειναι ορατο στο πισω μερος της κεφαλας.

Διοτι παντα το φερμουάρ πισω απο τα αρκουδοκέφαλα ειναι ορατό και αν τραβήξεις την κουκούλα θα φανει ενα κομπαρσάκι που εχει τοσο σχέση με αρκούδες οσο εγώ ειμαι Γερμανός μπλόγκερ

Εις το επανιδείν



29.07.09

Tα Βασανα ζυγίζουν ενα Τόνο



14.07.09

Οι Αναμνησεις που δεν μου Ανήκουν

#1. Ειναι Φθινόπωρο (θυμάμαι να ψιλοβρέχει).
Ειναι πολύ πρωί (θυμάμαι  να ειναι ακομα νυχτα).
Δεν πρέπει να ειμαι πανω απο έξι ετών (Θυμάμαι να κοιτάζω τον κόσμο απο χαμηλά).
Στέκομαι στο πεζοδρόμιο ακριβως εξω απο το σπιτι.
Καποιος ή κάποια με κρατά απο το χέρι.
Θυμάμαι να κοιτάζω τα σχέδια που δημιουργεί η βροχή στο μπετόν μπροστά μου.
Ενα μαυρο αυτοκινητο σταματα μπροστα απο το σπίτι μας.
Βλέπω κουστουμαρισμένους με καπέλα να ξεπετιούνται και να περικυκλώνουν το σπίτι και το αυτοκίνητο ... τα φλάς απο τις μηχανες τους ανάβουν..
"Φευγετε?" μας ρωτούν
Φευγαμε αλλα δεν θυμάμαι για πού. End.

#2.Περπαταμε χερι χέρι , κοσμος χαρούμενος γυρω μας , καλοκαίρι , παραλία με ζεστή αμμο. Δεν ειμαι στην Ελλάδα.
Που στο διάολο ειναι αυτο το μέρος , που ειναι το γραφειο μου , που ειναι οι φάκελοι εισαγωγών , που ειναι το λογιστήριο ....
- Ειναι σαν να ξερω ολη μου τη ζωή, μου λέει στα γαλλικά
- Εγω πάλι δεν αισθάνομαι να με ξερω πολυ καιρό , της απαντώ
Με κοιτάει χαμογελώντας , εχει απορημένο βλέμμα.End.

#3.Φοράω παραλλαγή και κράνος ,φυσάει αεράκι αλλα φοράω κράνος , τα χερια μου εχουν λάδι απο το FN που καθαριζα και τωρα εχω στον ωμο μου.

Επιφυλακή , ολοι στην τσιτα , τα ματια γουρλωμένα.
Δεκαδες ματια κοιτανε τα σκαφη ψηλα στον ουρανό.

Δηλαδή τοσες ωρες σκοπιά , τοσες ωρες γρασσάρισμα , τοσες ωρες περίπολο , τοσες ωρες αυπνος και να σου ρχονται τα τυρογαριδάκια απο το πουθενα να βολτάρουν στα συνορα?

Ουτε καν Τουρκοι δεν ηταν ..Σηκωσα το Fal αργα και σημάδεψα τον ιπτάμενο σκουπιδοτενεκέ , θυμάμαι καθαρα τον μοχλο οπλισης να πέφτει , τις λάμψεις , τον βραχνό κρότο του οπλου , τον ηχο απο τους καλυκες να πεφτουν στο εδαφος κλακ κλακ. Δεν θυμάμαι τιποτε άλλο (ευτυχως) .End.

#4. Οδος Χαμοστέρνας ,κανει ζέστη , εχει κίνηση , ο ταριφας μπροστά κοβει απότομα , παταω φρένο , φίου δεν εγινε το μπάμ.

Οχι κάτσε, αυτό εγινε μολις χθές.

Θυμάμαι την συνέχεια (δυστυχώς). Μετα πηγα στην δουλειά και καναμε το planning με τον Μπουχουτσιδη απο το Treasury. End.







13.07.09

Kill the summer












>








Θα μπορούσα να σου πω κατιτις αλλα δεν γουστάρω.

Λεω να κοψω τις παρόλες

09.07.09

Η Τραγική ενοχή

[εδω μπαίνει φωτο με ελαφάκια ή γελαστούς πιγκουίνους που κανουν πατιναζ ή κατι ακομα πιο βαρετό]

Ηταν την περασμένη Κυριακή το βράδυ λιγο πριν σφαλισω τα μάτια μου και ξεραθώ , οταν ενεφανισθησαν οι συνήθεις σκέψεις ενοχοποίησης + μια καινουργια που δεν την ηξερα.

Γιατι αραγες γενήθηκα φασίστας και μαύρος (στα φρονηματα μονο) αντιδραστικός και δεν εχω παρει και εγω τα βουνά να ζω ελευθερος μαζι με τους εξεγερμένους του Δεκέμβρη και παραμένω σε αυτη την πόλη μικροαστός (νευρωτικός) και μισθωτός , ε ? 

Γιατι αραγες δεν  εκτιμώ και εγώ το εντεχνο λαικό της Κλεοπάτρας Γαμωτοσπιτιμου και εχω μεινει πισω στους Ουραια Χιπ και τους Περπλ, ε ? 

Αυτες οι ερωτήσεις (η κατι παρόμοιες πιο κουλές ) ειναι οι συνήθεις ενοχοποιήσεις. Κατσε να σου πω την καινουργια που δεν μου ερχοταν μεχρι πρότινος : 

Γιατι να μην εχω και εγω ως ανθρωπος ζουμερά νεα και τρομερα θεματα να με απασχολούν (και ως νεο δεν εννοώ τον ερχομο του πλανητη Τσιμπίρου ουτε την επαπειλούμενη βυθιση της οδου Χαμοστέρνας- αλλα εννοώ γκομενικά ή πιο ορθως σοβαρα αισθηματικά ζητήματα και αντιστοιχο στατους στο φεισμπούκ αχ βαχ γαμω τον αντιθεό μου)

Γιατι, Γιατί , Γιατί γαμω τον φωτεινο Παντογνώστη ?

Το ερωτημα καρφωθηκε στο μυαλό μου και παγωσε την υπαρξη μου ολοκληρωτικα. 

Με το δεξι χερι επιασα (αυτο που φανταζεσαι)

Λες να ειμαι και παρθένος ????