Τα Χριστούγεννα του Σκρουτζ

Η ιστορία ειναι χιλιοπαιγμένη σε κινηματογραφικές επιτυχίες του ευτυχούς παρελθόντος.
Το πνεύματα των περασμένων , των πρόσφατων και των μελλοντικών Χριστουγεννων  κανουν απο μια μικρή επίσκεψη το καθενα ,  δίνουν ηχηρές φάπες και  δειχνουν διδακτικά βιντεάκια με τις μαλακιες που εκανες , συνεχιζεις να κάνεις και θα κάνεις στο μελλον.
Η διδακτική ιστορία συνηθως καταλήγει με εναν ανανεωμένο ηρωα που βλέπει με νεο ματι την ζωή και αλλα κουραφεξαλα.
Σας εχω νέα.
Τα πνευματα  υπάρχουν στ' αλήθεια και ενίοτε σε επισκέπτονται.
Οχι δεν σκουζουν , δεν δινουν φάπες και δεν δειχνουν βίντεο. Ερχονται και αμα εισαι μαγκας τα βλέπεις και πιάνεις τα βαθια νοήματα ειδάλως συνεχιζεις τις μπουχέσικες καθημερινές σου σκέψεις.
Ειναι εκείνος ο παλιος συμφοιτητής που πετυχαίνεις μετα απο 22 χρόνια στο Πλαίσιο Συνταγματος , ειναι εκείνη η μουσική που ακουγοταν σε εκεινο το ταβερνάκι τα Χριστουγεννα του 1999 , ειναι εκείνες οι παλιές φωτογραφίες που πέφτουν μπροστα σου τυχαία κτλ τα οποία σκοπό εχουν να πυροδοτησουν μια σειρά απο σκέψεις που θα σε κάνουν να θυμηθείς αυτά που ξεχασες καθοτι ο μεσος ανθρωπος δεν θυμαται τα παλιά αλλα το (λιγοστό) μυαλό του αποσπάται απο τις μικρές μαλακίες που τον περιβάλλουν σημερα.
Ετσι δεν θυμάσαι τα τσιφτετέλια του χθες , τα αυθαίρετα και τα κοψίδια , δεν θυμάσαι τον Κουτσογιωργα ή τις πιθανον ευγευστες φρουτοκρεμες που ετρωγες τοτε καθοτι μικροτερας ηλικίας αλλα το φαντασμα των περασμένων Χριστουγέννων θα τα βαλει στο παιχνιδι εστω και με εμμεσο τρόπο.
Επίσης αγνοεις επιλεκτικά τις προσφατες αναμνησεις της Χιονισμένης Αράχωβας , του ταξιδιου στο Λονδινο (τρομάρα σου) , τις βολτες στην παραλιακή και καθεσαι στον καναπέ φορώντας τα παραπανισια κιλά της τελευταίας πενταετίας σαν αλλος Καραμανλής και αναλογιζεσαι την ανεργία που σε δερνει και τις δοσεις του δανείου για την σακαράκα ή για το κοτετσι που ονομάζεις σπιτι.

Η ζωή ειναι συνηθως αυτο που την κάνεις να είναι και συ την εκανες να μοιάζει με λόγο του Καζάκη στο Extra channel. Μια μπουρδα χωρις αρχη , μεση και τέλος.

Ο μεσος Γερμανος καπου εδω θα κάγχαζε και αυτο σκοπεύω να κάνω και γω.
Οχι  -μαστορα- δεν χρειάζεσαι -ουτε φέτος - τα πνεύματα των Χριστουγέννων.
Δες κανα τουρκικο σηριαλ και τα λεμε απο του Χρονου

Αν Υποψιαστώ ...

... Οτι θα επαληθευθεί ο Λουκιανός , (δεν ξερω τι θα κάνω) 

Αμείλικτα ερωτήματα [Μπίτσις]

Δεν ξερω αν θα πέσει πανω μας  ο κομήτης Χόντα αλλα μάλλον φέτος θα πάω στα Κουφονήσια. Αν ομως ο κομήτης Χόντα πέσει στα Κουφονήσια ποσο πρέπει να πληρώσω το δίκλινο?

Αν τελικά μου ζητήσουνε  εκτακτη εισφορά για το 2010 (ολα αλλάζουν σαυτή τη χώρα) οπου τοτε εργαζόμουνα και τωρα δεν εργάζομαι , μπορώ και γω να πάω και γω στον πρώην εργοδότη μου και να ζητήσω μισθό τωρα που δεν εργάζομαι?

Αφου οι ΔΕΚΟ ησαντε κερδοφόρες και αποτελούν τα ασημικά του κράτους γιατι βγαίνανε στις τραπεζες και παιρνανε δάνεια με εγγύηση δημοσίου ? 

Δηλαδή αμα τα δικά σου ασημικά παίρνανε καταναλωτικά δάνεια στο ονομα σου ή σου τσιμπούσανε την πιστωτική απο το πορτοφόλι θα συνέχιζες να τα θεωρείς ασημικά ή θα τα ανεβαζες στο γιουτούμπι με πηχαίο τίτλο ITS ALIVE ?

Δηλαδή πας να μου πείς οτι ολοι αυτοί οι μαλάκες που βλέπω στην παραλιακή να γκαζώνουνε με το RX5 ειναι ανεργοι ή εργοστασιάρχες ? Δινει ο ΟΑΕΔ καρτα για βενζίνη ή εχουμε τοσα πολλά εργοστάσια ? 

Δηλαδή αμα ο μέσος εργαζόμενος στα Ελληνικά Πετρέλαια τσιμπάει 80k αβάδιστα και ο μέσος ηλεχτρολόγας της Βουλής άλλα τόσα χωρις καν να ειναι ηλεκτρολόγας εγω γιατι να παγαίνω στη βουλή να μουτζώνω και οχι στον καθρέφτη του σαλονιού ? Καθότι ουτε γω ξέρω να αλλάζω μπρίζα ουτε ξερω τιποτε απο Πετρέλαια. Αφου εχω τα τυπικά προσόντα γιατι να μην καλύπτω και γω πάγιες ανάγκες ? Πολλά ζητάω ? 

Ερώτηση Διοίκησης επιχειρήσεων : Αμα στα μεσα του χρονου εχεις προυπολογισμό με ελλειμα 15% , ποσους υπαλλήλους θα πρέπει να προσλάβεις ? 

(αφου ευτυχώς δεν απολύουμε - ας προσλάβουμε)

Note to self : 5 Πράγματα που δεν πρέπει να κάνω

# 1 : Να συζητάω για την πραγματική δουλειά μου

Για να πω την αλήθεια εδώ τα σκάτωσα λίγο

Κάποιοι φίλοι ξέρουν που δούλευα μεχρι το καλοκαίρι του 2010 και μετά απλώς  χαθήκαμε  , κάποιοι άλλοι πιστεύουν οτι ειμαι άνεργος (που τετοια τύχη) , και κανα δυο νομίζουν οτι ειμαι υπάλληλος του υπουργείου Γεωργίας γιατι ετσι τους είπα επειδή θυμήθηκα μια ταινία που ειχα δεί οταν ημουν πιτσιρίκος και ο κατάσκοπος πρωταγωνιστής ηταν ταχα μου υπάλληλος του υπουργείου γεωργίας. 

Εγω δεν ειμαι καν κατάσκοπος (που τετοια τύχη) αλλα πρέπει να ξεκαθαρίσω τι θα λέω στον κόσμο και το οποίο φυσικά δεν πρέπει να ειναι η αλήθεια αλλα ούτε και ψέματα.

# 2 : Να αφήνω τα ρολόγια τοίχου χωρίς μπαταρίες

Εχω καμιά δεκαρια απο δαυτα και οι μπαταρίες εχουν ακριβήνει , δηλαδή έλεος θελω κανα πενηντάρι το μήνα ενω μπορώ να βλέπω τι ωρα είναι στο κινητό ή στο ρολόι χειρός. 

Δεν ειμαι τσίπης αλλα με ενοχλεί πραγματικά να κρατάω στοκ με μπαταρίες και να κοιτάω ποιο ρολόι δεν δουλεύει.
Update : Τελικά τα εβαλα να δείχνουν ολα δώδεκα η ώρα και δεν ξανα-ασχολούμαι. 

# 3 : Να μπαίνω στα συνομωσιολογικά Fora και να βρίζομαι με αγνώστους

 Δεν μ αρέσει  αλλα το κάνω για απροσδιόριστους λόγους.
Πεστο παραξενιά ή ψυχαναγκασμό αλλα θεωρώ ανυπέρβλητη ψυχεδέλεια να βριζεσαι με εναν αγνωστο απο το Περού για θέματα που δεν σε ενδιέφεραν πριν απο δύο δευτερόλεπτα "Ποτε και πού θα χτυπήσει ο κομήτης Χόντα?"

# 4 : Να ξεγελιέμαι και να πιστεύω οτι ζω σε φυσιολογική χώρα με φυσιολογικούς ανθρώπους

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώντας τις ταμπέλες της πλατείας και τις αγορεύσεις του πλήθους  νοιώθω οτι ζω σε ενα παράλληλο συμπαν οπου χιλιάδες τσε γκεβάρες ορθώνουν το ανάστημα τους εναντι του σάπιου κατεστημένου των διεθνών αγορών κτλ.
Ολα αυτά σε μια χώρα που το 30% των εργαζομένων προστατεύεται συνταγματικά απο απόλυση -  φορολόγια (δες αφορολόγητα επιδόματα) - φυλάκιση σε περίπτωση απάτης
(δες υπάλληλο πολεοδομίας Περισσού που πιάστηκε με προσημειωμένα απο την ασφάλεια και συνεχίζει να εργάζεται στην ιδια θέση)
Και στην τελική χέστηκα για την μαλακία που δέρνει το πλήθος καθότι εγώ ειμαι σε survival mode οταν προκύπτει το :


# 5 : Να ξεγελιέμαι οταν οδηγώ οτι ο μηχανάκιας ή ο Ταρίφας που ερχονται απο απέναντι θα σταματήσει στο κόκκινο φανάρι ή σε stop
 Καθότι στο κωλοχανείο που κάποιοι προσπαθούν να διασώσουν απο την χρεωκοπία , το ουσιαστικό πρόβλημα δεν ειναι ουτε το ιστορικό χρέος , ουτε το οτι δεν θα κλείσει ποτε προυπολογισμός χωρίς δανεικά αλλα η μαλακία του πλήθους που αντι να περιορίζεται στα ρακόμελα , την Μύκονο και τα μεσημεριανά , κατεβαίνει  στους δρόμους με κίνδυνο να σκοτωθεί απο την εντός κρανίου εθνική μαλακία που το διακατέχει.
Εθνικός κίνδυνος σε αυτή τη χώρα ειναι η παρουσία του κόσμου στο δρόμο και δεν αναφέρομαι σε πορείες , εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες αλλα στην απλή παρουσία ανθρώπων - που δεν εμαθαν να περπατάνε - στο δρόμο.

Ανθρωποι που [δεν] αλλάζουν

Νομίζω τελειώσαμε απο δω μέσα... ειπε δυνατά στον εαυτό του και ο αντίλαλος του άδειου δωμάτιου τον τρόμαξε

Δυο μεγάλες βαλίτσες μπροστά του - πάνω τους το διαβατήριο και η ταυτότητα , ενα φθαρμένο sleeping bag πανω στο κρεβάτι , ενα παράθυρο σοφίτας μισάνοιχτο , και ενα κασσετόφωνο (θυμάστε τα κασετόφωνα ? ) να παίζει τα best των U2 .

Δεν είχε παράπονο - τα τελευταία χρόνια αυτό το μικρό διαμερισματάκι με θεα στον ποταμό ειχε αποδειχθεί ως ενα πρώτης τάξης καταφύγιο για αυτόν.
Ηταν φυσικά προδοαγεγραμμένο οτι κάποτε θα άνοιγε η πόρτα του καταφυγίου και θα επρεπε να βγει εξω στο φώς.
Τα πράγματα τώρα ηταν πιο απλά απο την ημέρα που μπήκε στο καταφύγιο :
Eπρεπε να γυρίσει πίσω ατην Ελλάδα και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα .
Στην πραγματικότητα δεν ήθελε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Σιωπηλά πάντα κατηγορούσε τον εαυτό του για αυτή την απέχθεια του προς κάθε τι που εσείς οι άλλοι ονομάζετε πραγματικό , μέχρι που ενοιωσε οτι η σιωπή αυτής της κατηγορίας εχει καλύψει καθετι γύρω του.
Η πραγματικότητα δεν ηταν ακριβώς το δυνατό του σημείο
Ουτε τώρα είναι.

Ανοιξε τερμα το μικρό παραθυράκι της σοφίτας και σκαρφάλωσε έξω στο Βέλγικο αέρα.

Περπάτησε πανω στην σκεπή και ανοιξα τα χέρια του κάθετα στη ροή του αέρα και του ποταμού δίπλα του. Ενοιωθε την αύρα της πόλης να χτυπά απάνω του και να διαχέεται γύρω του.

Δεν ηθελε να αποδείξει τίποτε σε κανέναν , ούτε να διαμαρτυρηθεί για κάτι μια και για ολα οσα είχαν συμβεί τα χρόνια που αυτός βρισκόταν στο καταφύγιο δεν εφταιγε κανείς.
Ούτε ο ίδιος  έφταιγε βέβαια...
Αυτός ήταν πάντα ο άτυχος .Η ρετσινιά της ατυχίας είχε κολήσει αυτοδικαίως πάνω του.
 Ισως αυτό να ηταν μια διαμαρτυρία κατά της ατυχίας του. 
Ισως θα ήταν πιο δραστικό να επεφτε στο ποτάμι απο το να περπατάει στη στέγη , αλλα οι Βέλγοι στερούνταν της δικής του θεώρησης των πραγμάτων και θα τον εβγαζαν έξω.

Φαίνεται οτι τα περιστέρια που πέταξαν απο τη στέγη , η μουσική των U2 και το θέαμα κάποιου να περπατά στην στέγη προβλημάτισαν τους γύρω του περισότερο απο οτι πίστευε

Στην αρχή ηταν τα πιτσιρίκια με τα ποδήλατα που φρέναραν μολις τον είδαν πάνω στη σκεπή
Ακολούθησαν οι φοιτητές απο την φοτητική εστία απέναντι απο το δρόμο
Τους εβλεπε να τον κοιτάνε με απορία και να προσπαθούν να καταλάβουν τι κάνει  εκει πάνω
Αδιαφορούσε πραγματικά για το τι λέγανε διοτι απο αύριο δεν θα τον ξανάβλεπαν.

Τους γύρισε την πλάτη και κοίταζε το ποτάμι.

Μολις γύρισε προς αυτούς - αιώνες σαν να χανε περάσει - ακουσε μουσικές και αντίκρυσε κόσμο στην απέναντι σκεπή. Στην αρχή μόνο στο κτίριο απέναντι , μετά και άλλους στο δίπλα.
Ολοι στις σκεπές.
Η ψυχολογία της φοιτητικής μάζας ή καθένας διαμαρτυρόταν για τους δικούς του λόγους
Αλλωστε μολις εκείνη την ημέρα είχε τελειώσει η εξεταστική για όλους.
Η τελευταία εξεταστική για αυτόν

Το ελικόπτερο του RTBF που προφανώς βρισκόταν εκεί κοντά για να καλύψει την εκδήλωση στην διπλανη γέφυρα , εκοβε κύκλους απο πάνω τους  μέχρι που σουρούπωσε καθότι
το να ανεβαίνεις σε κεραμοσκεπές δεν ηταν ακριβώς η συνηθισμένη συμπεριφορά των ανθρώπων αυτης της πόλης
Προφανώς θα εβλεπε τη φάτσα του απο ψηλά στο επόμενο δελτίο ειδήσεων αλλα αυριο τετοια ώρα θα ηταν πίσω στην Ελλάδα..
Για αυτόν η επόμενη μέρα θα ηταν απλώς the rest of his life

Ανθρωποι που αλλάζουν

Και δεν αναφέρομαι στις δίαιτες και τα γυμναστήρια , ουτε στις κλασσικές μέθοδους αυτοβελτίωσης μεσω βιβλίων και βιντεοσεμιναρίων οπου ο ψηλος Αμερικάνος φωνάζει στο πλήθος "I am not here to motivate , I am here to ask you why , why you do what you do ?"

Μιλάω για τις  αλλαγές που ερχονται μέσα σου χωρίς -φαινομενικά - να κάνεις τίποτα. 

Μιλάω για την δυναμική που μετατρέπει εναν χλιαρό οικογενειαρχή σε τραβεστί ή ενα υπαλληλάκι του γκισέ που μεχρι χθές νοιαζόταν για ολους σε κανονικό Μισάνθρωπο (δες το προηγούμενο ποστ μου).

Τα παραδείγματα ειναι ζωντανά εκει έξω ,  δες τα και βγάλε συμπέρασμα.

Απο την άλλη ή παραγματικότητα που μας περιβάλλει αλλάζει με πολύ αργούς ρυθμούς.
Αν πιστεύεις το αντίθετο , εχεις πέσει θύμα του subjectivity bias.

Τα πράγματα δεν αλλάζουν , εμεις αλλάζουμε και πολλές φορές φορές με απροσδόκητο τρόπο

Και αφού σπατάλησα 175 λέξεις για να σου εκθέσω το προφανές , ακου και το σημαντικό 

Δεν εισαι προιον των επιλογών σου γιατι ειλικρινά δεν ειχες ποτέ  αρκετές επιλογές. 

Εισαι προιον των σκέψεων σου και του τρόπου με τον οποίο χειρίζεσαι εκείνο το μικρό κυκλωμα στην πάνω αριστερή πλευρά του εγκεφάλου σου που ονομάζεται λογική.

Αρχισε να το χρησιμοποιείς , εστω και τωρα που ειναι ίσως πολύ αργά - κάποτε μας εκανε να ξεχωρίζουμε απο τα αλλα θηλαστικά και ισώς λέω ίσως είναι το χάπι που χρειάζεσαι αυτή τη στιγμή.

Ο κομήτης ερχεται

Φίλε Θανάση , 

Θα σου περιγράψω μια τυπική μέρα της ζωής μου γιατί ο ψυχίατρος με συμβούλευσε να κρατάω ημερολόγιο χωρις να ξερει ο κακομοίρης οτι δωμέσα περιγράφω αναλυτικά την δυστυχία μου. Και συγνώμη που κλείνω τα σχόλια αλλα τι να σχολιάσεις ρε κακομοίρη

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν τα νεύρα μου ειναι σε κακό χάλι και μάλλον φταίει ο καφές ή τα  CLA που παίρνω για να βγώ γραμμωμένος στην παραλία.
Οτι και να φταίει επηρέασε και το ασυνείδητο μου με αποτέλεσμα να δω στον υπνο μου οτι πέταγα πάνω απο το Σύνταγμα με ενα απο αυτα τα τεράστια ρώσσικα πυροσβεστικά αεροπλάνα που ειχαν ερθει στις ασσύμετρες φωτιές του 2007 , το οποίο ομως ηταν γεμάτο με σκατά και αποκάτω μου στεκόσαντε πολιτικοί , ιντινιαδες αγανακτισμένοι , κουκουλοφόροι , αξυριστοι μηχανάκηδες , Ο Φέσσας , Ο Κόκαλης και ο ξαδερφος της Φριντας αυτος με το μούσι. 
Και γω πάταγα το κουμπί του Joystick και φευγανε τονοι σκατά προς τα κάτω και τελειωμό δεν ειχαν.
Επίσης λέει , μίλαγα με το μικρόφωνο και με ακούγανε οι σκατόπληκτοι απο κάτω 
Θέλατε Κουφονήσια και smart , φατε σκατά γαμω τα σπίτια σας , τωρα ηρθε το πλήρωμα του χρόνου : Μαζί τα φάγατε (τα σκατά) 



Και μετά το ευχάριστο αυτό ονειρον και αφού ξημέρωσε πηγα στη δουλειά και δούλευα ουλο το πρωινό και το μεσημεράκι με σκυμμένο το κεφάλι σαν το χρεωκοπημένο ζομπι που οντως ήμανε. Ολο το πρωι αναρωτιόμανε τι σκατά σήμαινε το ονειρο και γιατί ειχα γίνει τόσο κακός και δεν συμπαθούσα τους αγανακτισμένους κτλ. 
Εφυγα με τ' αυτιά κατεβασμένα διοτι εχω γινει ονειδος ανθρωπου κτλ


Γύρισα απο την δουλία το απογεματακι και εβλεπα λαίβ τους ιντινιάδες για να τους συμπαθήσω και να μην τους αδικώ (ζωντανή συνδεση με καναπέ Γερμανού) και ξαφνου θυμήθηκα ΤΙ ?
Κατι άλλα καλοκαίρια που μας δινανε δανεικά χωρις πρόβλημα και οι πολιτικοί ηταν καλοί και μεις Εβρωπαίοι και ΠΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ που σημερα διαμαρτύρονται , ΤΟΤΕ συμμετείχαν με εθνική επαρση στην εναρξη λήξη ολυμπιακών και στις παράτες υποδοχής των ποδοσφαιριστών και τοτε με αγαλίαση ψυχής εσπασα αλλο ενα δόντι απο την τσατσάρα που εχω απο το 2008 και ενίοτε μετράω τις μέρες που θα μας χτυπήσει ο κομήτης και θα πάμε στο διάολο ολοι μαζι δημοκρατικά και οργανωμένα οπως ονειρεύομαι

Διότι μπορεί να μην εχω πυροσβεστικο με σκατά κουφάλες αλλα  ο Ελένης (πως το διαλο λέγεται) θα σκάσει στο Σύνταγμα κέντρο καταπως φαίνεται και ετσι ο Τζερμαν θα παει αναπαμένος στην κόλαση χωρις να χρειάζεται να γράφει ιστοριούλες και επιχειρήματα για να σας πείσει για τίποτε Θανάσηδες

ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ

Ε λοιπόν θα σου πώ την πάσα αλήθεια για να μην με περνάς για κανα προνομιούχο αριστοκράτη του καναπέ.
Τον τελευταίο καιρό -μεχρι πριν απολυθώ δηλαδή - δούλευα ως απλός εργάτης παραγωγής στην γνωστη σαπωνοποιία Λέρας ΑΕ , με αφεντικό εναν πολύ σοβαρό επιχειρηματία και κορυφαίο εθνικό προμηθευτή και ευεργέτη . Φυσικά καταλαβαίνεις οτι μιλάω για τον γνωστό επιχειρηματία Ευπατρίδη Λέρα.
Πλένε - με -  σαπούνια - Λέρα - για -  να - φεύγει - η - χολέρα ελεγε η συλλαβιστή διαφήμιση και τα στελέχη Marketing εννοούσαν την κάθε λέξη του διαφημιστικού μηνύματος αλλα δεν θα σου κανω ανάλυση τώρα.
Μια των ημερών λοιπόν , ηρθε το αφεντικό στην γραμμή συσκευασίας.
Σκεπτικός και εμφανως στεναχωρημένος , μας ανακοίνωσε  οτι οι εργάτες του διπλανού κρατικού εργοστασίου βρίσκονταν ηδη στην δική μας πύλη και απαιτούσαν καθως σχολάμε να τους σκάμε απο ενα πενηντάρι υπο μορφήν εκτακτης εισφοράς καθότι και σ'αυτούς μεν κόψανε το αφορολόγητο επίδομα προθερμανσης φαγητού αλλα το κράτος συνεχιζει να κοστίζει ακριβά. 
Για κανα χρόνο κανανε το ιδιο και μολις διαμαρτυρόμαστε φερνανε την αστυνομία που τους εδινε δίκιο.
Απειλούσαν δε και με μηνύσεις καθότι τους προστατευε το σύνταγμα με το αλάθητο του δημοσιου υπαλλήλου , τους δε προισταμένους τους προστατεύε η βουλευτική ασυλία. 
Μην ξεχνάτε οτι το ποσό πήγαινε και στο κράτος , το οποίο κράτος θα εκοβε μεχρι και τα επιδόματα καβουροσαλάτας της ΕΥΔΑΠ. 
Μαζί τα φάγαμε , τωρα πληρώστε ουρλιαζε ο διευθυντής του κρατικού εργοστασίου  με την ντουντούκα.
Αυτο το πράγμα εξακολούθησε να γίνεται για κάνα χρόνο μεχρι που ο Λέρας αποφάσισε να μεταφέρει το εργοστάσιο στην Αιγυπτο μια και οι περισότεροι απο μας  ειχαν σταματήσει να εργάζονται και ο ιδιος δεν ελεγε να παει κοντρα στα τσιράκια του βασικού και μοναδικού του πελάτη.

Μολις απολυθήκαμε ,  τα καλόπαιδα οι δημοσιοι υπάλληλοι απο το διπλα εργοστάσιο μας κάνανε το σημα του κωλοδάχτυλου και φωνάζανε οτι χαλάγαμε την πιάτσα και ειμαστε πάντα μαλάκες και αυτοι απεργούσαν και για την πάρτη μας τοσα χρόνια γιαφτο και παιρναμε οχτακοσια ολάκερα ευρώ κτλ


Τες πα περασμένα ξεχασμένα

Θα μουνα κανα χρονο ανεργος - μπορεί και παραπάνω - οταν ο διευθυντής  του κρατικού εργοστασίου βγηκε και δηλωσε στις εφημερίδες οτι τωρα που τελειώσανε τα πενηντάρικα απο τους εργάτες του Λέρα , δεν εχει να πληρώσει το προσωπικό του και οι πιστωτές του ζητάνε περικοπές και απολύσεις.

Τοτε κανανε επιτροπές  οι εργάτες απο το κρατικό εργοστάσιο , μεχρι στον ερυθρό σταυρό βαλανε αγγελίες για να μας βρούνε εναν εναν κρατώντας λουλούδια και  γλυκά.
Ειμαστε αδέρφια ρε  
Παντα ημασταν απλά δεν το καταλαβαίνατε ρε 
Τωρα θα μείνουμε απλήρωτοι ρε και ανεργοι , ακομα και μεις που μας προστατεύει το Σύνταγμα και η πλατεία Συντάγματος 
Ειμαστε αγανακτισμένοι ρε  
Ελάτε να κατέβουμε στις πλατείες και τους δρόμους να φωνάξουμε ρε αδερφια (ετεροθαλή)

Φταινε οι πλουτοκράτες , φταίει ο Λέρας , φταίει ο Πάγκαλος ,

Μας λέγανε αλλα εγώ ειχα βγάλει ηδη το εισητήριο για  την Αυστραλία και τους το δειξα

Γιατι πας στην Αυστραλία με ρωτήσανε με γουρλωμένα μάτια 

Γιατι δεν ξερω ποιος ακριβώς φταίει τους απάντησα ΠΑΝΤΩΣ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΣΙΓΟΥΡΑ

Το Μαρκετινγκ της κρισης

Update 3/06 : officialy πλεόν : το κινημα των καθυστερημένων του Facebook
 Ο καθυστερημένος  ποστάρει ως δικαστής και κριτής των πάντων 
 Ναι , οι πολιτικοι θελουν κρεμάλα επειδή δεν εφάρμοσαν νομους ευγονικής πριν κάμποσα χρόνια

1.   Τον τελευταίο καιρό γνωρίζω ολοένα και περισσότερους ανθρώπους που ταυτίζουν το Internet με το Facebook και τα λοιπά δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. 

Μακάρι μονο αυτά να ηταν το Internet , θα ειχα γλυτώσει απο το λογαριασμό της Forthnet

Το ακατανόητο για μενα είναι οτι τα πρόσωπα που εγω βλέπω να επεκτείνουν την "γεμάτη και υπερδραστηρια" κοινωνική τους ζωή  στα Facebook και τις λοιπές αηδίες :

α - απέχουν  ηλικιακά απο την εφηβεία

β - το sex(καταπως λένε) δεν ειναι το βασικό τους κίνητρο για να συμμετάσχουν

γ - Εχουν λύσει ολα τα αλλα προβλήματα τους και μενει μονο η δικτύωση με ενα ετερόκλητο συνοθύλευμα ανθρώπων που αλλους γνωρίζουν , αλλους δεν γνωρίζουν, αλλους θα ηθελαν να γνωρίσουν αλλα δεν εχουν χρόνο κτλ

Περιεργο μου φαίνεται διοτι αν δεν ισχύουν τα παραπάνω οι ιδιοι ειναι μαλλον μακριά απο την αγορά του συγκεκριμένου προιόντος.
Καταλαβε το : Για να δικαιολογείς τη  φωτογραφία με το ηλίθιο χαμόγελο με το ποτηρι στο χέρι ή την αλλη που εβγαλες εξω απο τον καθεδρικό του Αγιου Μαρκου πρεπει να σαι 17 (στο μυαλό) , να εχεις κενά επικοινωνίας , ελλειψη σεχ και να εχεις λύσει μια σειρά απο βασικά σου προβλήματα ωστε να εχεις ορεξη για χαζοκουβέντα και τσατ.

H διείσδυση  προιόντος ομως ξεπερνά τις προσδοκίες αυτων που το σχεδίασαν -  διοτι πως να το κάνουμε μετά τα 40 like στο γκρουπ για τα μαλιά της λειντι γκάκα και τις φιγούρες του Τρυφωνα Σαμαρα κάποιοι γινόμεθα και Indignados ( Νεες χρησεις για ενα παλιό προιόν) 

Αλλα σενιορ για να εισαι Indignado σημαίνει οτι εχεις προβλήματα που σε κρατάνε μακριά απο Facebook και λοιπές μαλακίες - στην μορφή που  εμπεδώσαμε αυτες τις μαλακίες τα  τελευταία χρόνια...

2. Ουτε οι ιδρυτές των FB ,Linked in , Twitter αρνούνται οτι το δίκτυο τους ειναι ΠΡΟΙΟΝ σαν  τα φαστ μουβινγκ και τα ταχυφαγεία. 

Αυτοι που δεν καταλαβαίνουν αυτη την απλή αλήθεια δεν διστάζουν να το χρησιμοποιήσουν σε κινήματα τα οποία λογικά θα επρεπε να ηταν υπεράνω απο ολες αυτές τις αηδίες.   

Τελικά τι ειναι αυτα τα κινήματα που στελνουν χιλιάδες στις πλατείες ? 

Μαζικής προσέλευσης ειρηνικές δαμαρτυρίες απέναντι στην δυστυχία και την κακομοιριά που ερχεται.

Τι θα πεί μαζικό ?  Δηλαδή ειναι ευπρόσδεκτοι ολοι ? 

Αυτοι που διαμαρτύρονται γιατι τους εκοψαν 8% απο τον ετήσιο μισθό των 80.000 και προστατευονται με το αλάθητο του μάπα θα διαμαρτυρονται πλάι στον νεοάνεργο της μεσης ελληνικής επιχείρησης τον αδικημένο παροντος , παρελθόντος και μέλλοντος?
80 k εισόδημα σήμερα σημαίνει οτι εισαι αριστοκρατία , που πας ρε μεγάλε με τους ιντινιαδες? 

Οποιος πιστεύει οτι ολοι ειμαστε το ιδιο σ'αυτή τη χώρα καλά θα κάνει να ξαναγυρίσει πισω στο Facebook και στα like στις χορευτικές φιγούρες του Σαμαρά. Το μυαλο του μεχρι εκεί φτάνει.
Γιατί ακούγομαι τοσο κατηγορηματικός και σίγουρος ?
Διοτι για αυτά που ζούμε γράφω εδω και 3 ετη : δες εδώ , εδώ και εδώ


3. Οι προβλέψεις και τα Business Plans

Ειναι βαρετά ολα τούτα  , ισχυουν αυτά που έλεγα το Μάρτιο του 2009

Update : Ενα χρόνο μετα την ντε φάκτο και ελεγχόμενη χρεωκοπία που μεταφράστηκε στην Ελλάδα ως μνημόνιο συνεργασίας , τα ρετιρέ των ΔΕΚΟ συνεχίζουν την μάσα , το ίδιο και οι μεγαλοεργολάβοι (πχ Unisystems) που αναλαμβάνουν ιστοσελίδες για 90 εκατομμύρια ευρώ,
Οι εταιρείες προστασίας χταποδιού και ευημερίας μεταναστών συνεχίζουν την δράση τους και οι συνδικαλήτες των χρεωμένων ΔΕΚΟ παραμένουν αλώβητοι σπίτι τους.
Ο Καβαλιεράτος συνεχίζει να ειναι υπάλληλος της ΔΕΗ κτλ , κτλ
Για ολα τούτα φυσικά ΜΩΚΟ μεγάλο απο τους ιντινιάδες

• Μεχρι το τελος του ετους 10% απο εσας που διαβάζετε αυτες τις γραμμές θα ειστε ανεργοι (μην χτυπας το back στον αγαπημενο σου browser , δεν ειναι χρονομηχανη ο Firefox).
• Το διπλάσιο ποσοστό και ισως λιγο μεγαλύτερο δεν θα εχει καμία ονομαστική αυξηση αποδοχών με το 70% του συγκεκριμένου υποσυνόλου να εχει μείωση των -επαναλαμβάνω- ονομαστικών αποδοχών.
• Η κινηση στους δρόμους καθως και η αδειοδότηση νεων οχημάτων στα αστικά κέντρα δεν θα μειωθεί στο παραμικρό. Υπάρχουν ζορικες στατιστικές που αφορούν τις τασεις στις συνήθειες , τον τρόπο ζωής και την ανελαστικοποίηση καποιων καταναλωτικών συνηθειών που θα αφηναν αφωνο τον Lombrozo.Η διαφθορα και η παραοικονομία , θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν οτι το ασχημο βλέπετε γύρω σας.
• Ειναι καιρος να αρχήσετε να προσεχετε τον εαυτό σας περισσότερο και μην παει το μυαλό σας σε τσεκ απ και γιατρούς αλλα σε συστήματα συναγερμών και αλεξισφαιρα. 

Αυτά τα ολίγα , για να μη λές οτι δεν στάλεγα (Θανάση)

Η Αλληγορία του πάστορα

Κάποια Αμερικανάκια περίμεναν εναγωνίως το ιδιότυπο τελος του κόσμου της 21ης Μαιου όπου μια  ρουφήχτρα (μια για τον καθενα μας ) θα μας πέταγε στην  κόλαση ή τον παράδεισο  ανάλογα με τον βίο του καθενού...

Δεν εγινε αλλα επικεντρώνομαι στο οτι μια πολύ προσωπική ρουφήχτρα για τον καθένα ειναι πάντα εδώ και μην πάει το μυαλό σου στα πονηρα. 
Ειναι εδώ η ρουφήχτρα και θα σε φτύσει στην κόλαση ή στον παράδεισο ή εναλλαξ στην κόλαση και μετά στον παράδεισο σε ανυποπτη στιγμή και δεν θα ειναι κει κανένας πάστορας να σε σωσει ..
Γιατι η μετάβαση θα σε αφήσει ακίνητο στην καρέκλα σου - ουτε το φρύδι σου δεν θα χει σηκωθεί αλλα θα χεις πάει στον παράδεισο του χθες και θα χεις γυρίσει πισω στην κόλαση σε dt. 

Αυτα συμβαίνουν πάντα οταν αρχίζει το καλοκαίρι , κατι οι ζέστες , κατι κανα ποτάκι στην παραλία , θα χεις πάντα την ευκαιρία να διαπιστώνεις οτι ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ απο σήμερα. 
Και ετσι θα ζεις πάντα στην κόλαση του κακού παρόντος ...

Και αυτή θα ειναι η προσωπική σου ρουφήχτρα 

Κανένα Χάπι

Παρε το μπλε χάπι και θα ξυπνήσεις πίσω στο (τοτε) κρεβατάκι σου κάπου στα τελη των Nineties. 
Δεν θα θυμάσαι τιποτα απο αυτα που συνέβησαν παρα μόνο (κομπιάζει) fragments της μελλοντικής σου ζωής. 
Κάτι σαν κομμάτια από έναν αδιάφορο εφιάλτη , έτσι θα θυμάσαι όσα έζησες στο ενδιάμεσο. 
Αν τοτε ήσουν ένας χαμένος που ζουσε ανεύθυνα και δεν πρόσεχε την υγεία του θα συνεχίσεις να ζεις έτσι. Αν δούλευες απο το πρωι μεχρι το βράδυ σε βλακώδεις δουλειές για μισό κομμάτι ψωμί θα συνεχίσεις να κάνεις το ιδιο. Αν δεν βρήκες το ταίρι σου τοτε δεν θα το βρείς ούτε τώρα. Κατα πάσα πιθανότητα δεν θα σε βρεί ούτε αυτό..... 
Απλώς θα σου δωθεί η ευκαιρία ενος δεύτερου γύρου μαλακίας που θα κρατήσει έντεκα χρόνια.


Παρε το κόκκινο χάπι και η πραγματική ζωή θα ξεδιπλωθεί μπροστά σου.  Δεν μιλάω για τα δειλινά και τις ακρογιαλιές αλλα για την πραγματικότητα πισω απο το σκηνικό .
Ο κόσμος γύρω σου μοιάζει με την οθόνη μπροστά σου. Αν κοιτάξεις έντονα ενα κομμάτι της πραγματικότητας θα δείς οτι αυτό αποτελείται απο μικρά pixel οπως ακριβώς και η οθόνη σου. 
Η πραγματικότητα ξεθωριάζει όταν την κοιτάς από κοντά... εκνευρίζεσαι με τα καθημερινά αλλά στην πραγματικότητα δεν είσαι τίποτε άλλο παρά μόρια υγρασίας σε μία οθόνη
Πάρε το κόκκινο χάπι και δεν θα έχεις πια απορίες. 


Ξύπνησα ιδρωμένος και κοίταξα το ξυπνητήρι δίπλα μου. Ήταν 3:33 το πρωί. 
Αναμενόμενο αλλά θα προτιμούσα να ήταν 2:22 (Μιάμιση ώρα ύπνος - κάτι λέει)
Θυμάμαι ότι δεν πήρα το κόκκινο χάπι ή αν το πήρα του το έφτυσα στα μούτρα 
Θυμάμαι ότι κατά την διάρκεια του ονείρου έπαιζε ένα  γκαπα γκούπα στο background , 
μια εκνευριστική μουσική που μου ανέβαζε τους σφυγμούς (πράγμα καθόλου δύσκολο σας διαβεβαιώ).  
Ο Μορφέας εμφανίζεται συχνά και το παίζει μάγκας στέλνοντας προφητικά όνειρα και εικόνες γρίφους. Το έκανε το 2001 (το θυμάμαι έντονα) και καμιά δεκαριά φορές στη συνέχεια για λιγότερο σημαντικά γεγονότα.  
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι με επέλεξε τυχαία και απλώς σπάει πλάκα μαζί μου (ο μόνος είναι ?) ποιο θα ήταν το όφελος αν έπαιρνα το χάπι? 
Η ιστορία γράφεται από τον νικητή και όχι από χαμένους σαν κι εμένα. 
Για μενα το παρελθόν ήταν απλά γεγονότα και οχι προσωπικοί θρίαμβοι , συμβάντα σε απλή η σύνθετη παράθεση  με ταμπελάκια για ευκολη πρόσβαση τοποθετημένα με τάξη σε ενα χρονοντούλαπο. Alles in Ordnung. 
Ποιο θα ήταν το όφελος του να δεις την πραγματικότητα - το παρόν και το παρελθόν - αν δεν μπορείς να την αλλάξεις ούτε στο ελάχιστο ? 


Τέλος
Η προσφορά του Μορφέα ήταν μούφα. Το ίδιο και οι προφητείες του.
Μου έδειχνε μια παράσταση στην οποία ήταν σκηνοθέτης  και την άλλαζε κατά βούληση. Διότι αν παραδεχτούμε ότι η πραγματικότητα γύρω μου είναι ένα ολόγραμμα τότε και αυτός ως μέρος της πραγματικότητας (τουλάχιστον της δικής μου) είναι το ίδιο μούφα και ολόγραμμα όπως οτιδήποτε άλλο. 
Μην σκεφτείς αυτά που γράφω , πέσε κοιμήσου καλύτερα ή άλλαξε πλευρό αν ηδη κοιμάσαι.  

Το Σαββατοκυριακο του μαλάκα

Εντάξει το πιασες , τον τελευταίο καιρό κάνω πραγματικά συνειδητή προσπάθεια να ειμαι συγκαταβατικός και να κατανοώ τα πραγματικά ανθρωπινα κίνητρα στην μαλακία των αλλων. 
Παιδικά τραύματα και δημοτικό σχολείο στα 80's, δημόσιοι υπάλληλοι γύρω τους , ανικανοποίητη λίμπιντο μέσα τους , μικρά γεννητικά όργανα πάνω ή μέσα τους. 

Ας το συζητήσουμε λοιπόν με ενα φλυντζάνι καφέ στο χέρι , χωρίς κοψίδια και αλκοολ στο τραπέζι , χωρίς μπάφους και πράματα που πιάνουνε φωτιά για να εισπνέεις ηδονικά τον βρώμικο καπνό τους. 

Ξερεις κάτι ρε καραγκιόζη συνομήλικε και λίγο μικρότερε ?  Γελάω μαζί σου , γελάω με το που σε βλέπω με τα γένια των τριών ημερών και τα ξεβαμμένα τζίν να μοιάζεις σαν λίβυος αντικαθεστωτικός ,  γελάω με το smart που οδηγείς ή με το άλλο το ασημί που εχει και σιδερώστρα , γελάω με τον τρόπο που πατάς γκάζι και με τον τρόπο που μιλάς στο κινητό σου. 
Γελάω με τα chain mail που στέλνεις στους φίλους σου ** ΧΡΕΟΚΩΠΕΙΑ ΣΤΗΣ 25 ΜΑΡΤΕΙΟΥ ****, ***ΤΟ ΝΕΟ ΗΠΕΡΟΠΛΩ ΤΩΝ ΑΜΕΡΗΚΑΝΩΝ***,  ***TO STHMENO PAIXNIDI SE VAROS THS ELLADOS*** 
Γελάω με αυτό που αποκαλείς δουλειά και πιστεύω οτι αν κάτι συνέβαινε και σε απέλυαν θα επρεπε να κάνεις πάρτυ (και αυτό θα σε συνέβαινε  μονο στην περίπτωση που ο all weather ελληνας μπαμπάς δεν ειχε προλάβει να σε διορίσει μουν*ψυρα σε  ΔΕΚΟ) ..

Γελάω με τους opinion leader που σε σέρνουνε απο τη μύτη , γελάω με τα προιοντα που καταναλώνεις ,με την μουσική που ακούς , με τα κανάλια που βλέπεις , με το προφιλ και ολους τους φιλους σου στο φατσοβιβλίο , με την οικογένεια  σου ή την μοναξιά σου και την μαλακία που σε δερνει στο συνολό της για να μην πολυλογούμε. 
 (Δεν ανεφερα σκοπίμως το νησί που πάς το καλοκαίρι , τη βερμούδα που φοράς στην παραλία , το γυμναστήριο που συχνάζεις ,  τις λακούβες του δρόμου  που ειναι μπροστά απο το σπίτι σου κτλ διοτι κάποια απο αυτά ειναι εμπορικά σηματα και patents ,σαν και σένα : μαλακίες με πατέντα)

Ο σαρκαστικός  μου γέλωτας όμως περιορίζεται στο πενθήμερο Δευτέρα πρωι ως Παρασκεύη μεσημέρι. 
Διοτι το Σαββατοκύριακο , παραγωγικέ και αξύριστε καραγκιοζάκο δεν εισαι για γέλια αλλα για κλάματα. 

Το Νόημα της Ζωής σε ενα πόστ

(Δεν εχω σκάνερ , φωτογράφησα το κομικ με το κινητό , ΟΚ ? ) 

  

Η ζωή ορισμένων ανθρώπων ειναι σαν το χαλασμένο ξυπνητήρι που κανει παραπλανητικά τικ τακ  στο κομοδίνο καθως εκείνοι ροχαλίζουν τον υπνο του δικαίου. 
Το ξυπνητήρι δεν χτυπά ποτέ και εκείνοι το κοιτούν με τρόμο το επομενο μεσημέρι. 
Τα ξυπνητήρια και τα καμπανάκια γενικώτερα εχουν το δικό τους βασίλειο. 

Στην δική μου περίπτωση ενα παρελθοντικό καμπανάκι χτύπησε σήμερα το μεσημέρι. 

Δεν κοιμόμουνα αλλα καθόμουν σπίτι και εβλεπα την δεκατη επανάληψη του ξεφωνημένου σήριαλ "Δυο Ξένοι". 
 Δεν ημουν και φαν της σειράς τότε που παιζόταν αλλα ακούσια ξαναγύρισα στην εποχή που πρωτοέβλεπα τις συγκεκριμένες σκηνές και πρωτοάκουγα τις ψιλορετρό ατάκες. 
"Αυτα ελεγε και ο Αρσένης και του κάνανε το υπουργείο αυγουλιέρα" , "ειναι σαν να χωρίζεις τον Σημίτη με τον Τσουκάτο ".........

Πανε 11 χρόνια και ητανε μολις σα χθές  αναρωτήθηκα με κίνδυνο να ακουστώ σαν την Αργυρένια που ξαναβλέπει συγκεκριμένο βιντεοκλίπ της Βανδή μετα απο 14 έτη


Aναρωτήθηκα τι διάολο εκανα ΕΓΩ ολα αυτά τα 11 χρόνια ... 

Αν και δεν ειχα πέσει σε καποιο είδος χειμερίας νάρκης , οι αναμνήσεις μου απο την τελευταία δεκαετία ειναι συγκεχυμένες, σιγουρα : 

1.Δεν παντρεύτηκα (θα το θυμόμουνα αν ειχα) 

2.Δεν εκανα παιδιά (η τεκνοποιία συμβαδίζει με το γάμο στις περιοχές εξω απο το γκέτο)

3.Δεν εκανα ούτε καν νεους φίλους (με την πραγματική έννοια του όρου) ,

4+5 Δεν πήρα επίδομα εγκαιρης προσέλευσης και συρραπτικού ΚΑΙ δεν πήρα συνταξη στα 35 απο ΔΕΚΟ 

6.  Δεν πηρα τις μερες αδειας που μου αντιστοιχούσαν αφηνωντάς τες παρακαταθήκη μαζί με τις ευχές μου για καλά λουκέτα στους τεως εργοδότες μου..Οι ευχές μου εισακούστηκαν αφηνωντάς μου μια στυφή γεύση δικαίωσης και πικρίας για τους εκατοντάδες ανέργους που αφησαν πίσω τους.

Στα highlights κατι πυργοι που πεσανε μερα μεσημέρι , ενα καινούργιο νόμισμα που αντικατέστησε την δραχμή κατι παράτες της κακιάς ωρας (νομίζω Ολυμπιακοι αγώνες λέγονταν) και μετά φωτιές και μια χωρα να ζητάει ελεημοσύνες σαν τον ζητιάνο και μολις τα πάρει να βρίζει αυτούς που της τα δώσανε. 

Σταθερή αξία το χαρτζιλίκι απο εναν ιδεατό μπαμπά (δημόσιο) των ανωρίμων τέκνων που σαρανταρίσανε και ομως μείνανε παιδάκια να τσακώνονται στην αυλή (δικόοοο μου το επίδομα σου λέω)..... 

 Το πιο πιθανό να συμβεί ειναι αυτό που συνήθως συμβαίνει ελεγε ενας συνομήλικος μου φιλόσοφας (Αριστο τον λέγανε θαρώ) οπότε δεν εχω και καμία αμφιβολία για το τι θα σκέφτομαι σε δεκα χρόνια απο τώρα. 

Η ζωή μου κύκλους κάνει και το Γατί απέξω κλάνει.