Καλοκαίρι

Μια λέξη που μεχρι πριν λίγο καιρο ηχούσε μαγική στα αυτιά μου...

Τα παιδικά μου χρόνια δεν τα θυμάμαι με ιδιαίτερη νοσταλγία και γιαυτό δεν εφταιγε το σχολείο ουτε οι σχέσεις των γονιών μου.
Ομως απο τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας εχω καλές αναμνήσεις....

Θυμάμαι ακόμα τις ατελείωτες μεσημεριανές βόλτες με τον φίλο Μανωλάκη (παντρεμένος τωρα με δύο παιδιά) τα επιτραπέζια παιχνίδια με τον Δημητράκη , τις "επιδρομές" στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς οπου και καταθέταμε το χαρτζηλίκι μας σε παγωτά "κακάο" και "σαντουιτς" , το θερινό σινεμά που επαιζε τον πόλεμο των Αστρων και τον πυρετό το Σαβατόβραδο με τον Τραβόλτα, τα παιχνίδια στην παιδική χαρά με την φιλτάτη και παλαιότερη επι του πλανητη παιδική μου φίλη, τις Ελληνικές ταινίες με τον Βουτσά στην ΕΡΤ η στην ΥΕΝΕΔ......

Θυμάμαι τον μακαρίτη τον πατέρα μου να με βγάζει βόλτα στην παραλιακή και γω να κορδωνομαι φορωντας το καινούριο μπλουζάκι με την στάμπα του Bruce Lee ....
Ειχε πιάσει στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μια μουσική που τοτε με είχε αφήσει μαγεμένο γιατι ταίριαζε με την Θάλασσα , το απαλο αεράκι και τους φοίνικες ...

Αργοτερα εμαθα για τον Σαντάνα ......

Καπως ετσι θέλω να θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στα '70's