13.07.08

Στρουθοκαμηλισμός

Μια ακτίδα φωτός μπήκε απο τις γρύλιες θυμιζοντας μου οτι υπάρχει και έξω κόσμος.
Κατέβασα τερμα τις γρύλιες μετά την απεχθή αυτή διαπίστωση..

Δεν υπάρχει τιποτα εξω απο το σπίτι μου ή τουλάχιστον δεν πρέπει να υπάρχει...

"Το σπίτι μου έχει μια πόρτα που κλειδώνει και πατζούρια που ασφαλίζουν.
Έχει βιβλία που με καθηλώνουν, ένα ίντερνετ που με ψυχαγωγεί και μια κουζίνα που με διασκεδάζει. Έχει μουσική που με ταξιδεύει και ταινίες που με γεμίζουν."

Διαπιστώνω οτι τον τελευταίο καιρό ζω μέσα ακόμα και οταν ειμαι έξω.

Οχυρωμένος πίσω απο διακριτικά μαύρα γυαλιά που δεν βγάζω ακόμα και οταν βρίσκομαι σε κλειστούς χώρους.
Τα ακουστικά βρίσκονται μονίμως πίσω απο το αυτί μου.

Θέλω να ακούω και να βλέπω οτι με συμφέρει (μόνο)


Κάτι σαν τις στρουθοκάμηλους .......

"Τελευταία, κάτι άλλαξε. Δεν κρύβομαι μέσα στο σύμπαν μου μόνο για αναρρώσω.
Παρατηρώ ότι περνάω υπερβολικά καλά μόνος χωρίς να μου λείπει ο έξω κόσμος.
Ξέρω ότι είναι λάθος αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί..."

4 comments:

Aggelos Spyrou hat gesagt…

Δεν είναι λάθος φίλε, μην ακούς που λένε έτσι κάτι μαλάκες ξερόλες.

Είναι η "φάση" που θα θυμάσαι με νοσταλγία όταν θα "κοινωνικοποιηθείς" περισσότερο.

Είναι η "φάση" που γνωρίζεις ακόμα καλύτερα τον εαυτό σου και μαθαίνεις αυτά που του αρέσουν, που τον γεμίζουν, αυτά που αύριο θα διεκδικήσει σαν πηγή ευτυχίας από τους άλλους.

Καλησπέρα! Κερνάω μπύρες! :)

Anonym hat gesagt…

Μπυρες ακουω και μ'εφτιαξες

Μεσα

pietà hat gesagt…

Apeires mpures! Posa eidh thes? Ta xoume! Ela, ela!!

:P:P:P:P

proserpina hat gesagt…

Είναι σίγουρη οτι αυτό είναι λάθος; Αν ναι, όταν θυμηθεί το γιατί, θα βγάλει το κεφάλι απο το χώμα, απο μόνη της.

Μέχρι τότε μπορεί να συνεχίσει το enjoy the silence :)