Ισως να ξεκιναγα ενα κείμενο με τη φράση Αγαπητέ Θανάση.
Στην παραγματικότητα που βιώνουμε , γράφω μονο για να σου πώ οτι ο ανθρωπος δεν χρειάζεται πολλά για να δημιουργήσει κατι πραγματικά καλό.
Δεν χρειάζεσαι παραμορφωμένα σόλα , ούτε rythm section να σε χτυπάει στο δόξα πατρί , ουτε στιχους των Pink Floyd , ούτε περιτεχνες σκέψεις και πάρε για παράδειγμα τους Black keys με τον Dan Auerbach η vice versa.
Ενα συγκροτηματάκι των 2 ατόμων που εστειλε τους ZZ Top για βρούβες και σε εκανε να αναρωτιέσαι γιατι διάολο χρειάζονταν το μπάσο οι πάνκηδες.
Να σαι ο (καλός) εαυτός σου και να μην μασκαρεύεσαι διοτι η εποχή των Kiss τελείωσε...
Διοτι (αλλάζω θέμα) αν είσαι μικροαστός (φιλε Θανάση) οι σκέψεις σου γίνονται πολύπλοκες και εσυ αρχίζεις να μην είσαι εσύ και τα λοιπά , αλλα τι να κάνεις που η ζωή ειναι ενα συνολο συμβιβασμών
Αυτο ακριβώς σκεφτοταν και ο Dan οταν κούναγε το marshall (παλιο κόλπο βέβαια)
7 comments:
ούτως ή άλλος ρε αγάπη τα "πολλά" δεν τα κυνηγάμε για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε.... για να ξεχάσουμε την υπαρξιακή αγωνία τα καταναλώνουμε...
ένηγουέη
Ρε φιλτατη , αισθανομαι αβολα να κανω κομμεντ στο μπλόγκ μου
τελείωσε η εποχή των kiss;;!!!
:-/
Παρεπιπτοντως ακουω Kiss αυτη τη στιγμή
Germane το κούρασες
Προβατε , ενοούσα τα πολλά που ριχνουμε πάνω μας , τα δηθεν , για να κανουμε μπούγιο
dIVA , νομίζω απο την μέρα που βγαλανε τις μασκες το 77 σε μια συναυλία.
:(
Και είναι και πολύ πιο ενδιαφέροντες από τους (επίσης δύο και ά-μπασους) White Stripes.
Και ομως οι white stripe ακουγονται πιο ευχαριστα , καθεις στο ειδος του!!
Kommentar veröffentlichen