17.07.07

Alles in [Ordnung]

Βούλιαξε στην δερμάτινη μαλακή πολυθρόνα και ακούμπησε με δισταγμό τα χερια του στα εξισου δερμάτινα και μαλακά μπρατσάκια.
- Λοιπόν ? Tον ρωτησε ο Γερμανος ψυχίατρος.
Φαίνεται να αισθάνεστε άνετα εδώ... αλλα αυτό απο οτι μου περιέγραψαν οι οικείοι σας η ανεση δεν είναι ακριβώς ο γενικός κανόνας στην ζωή σας.

- Τι εννοείτε ?
Απάντησε ενω το βλέμμα του ειχε καρφωθει στο μικρό καδράκι πάνω απο το γραφείο του γιατρού που δεν ηταν στοιχισμένο με την διπλανή βιβλιοθήκη και αυτό ήταν ενα σοβαρό φαουλ στο σύμπαν της συμμετρίας που αυτος ειχε δημιουργήσει. Το φυτό εσωτερικού χώρου ακριβώς κάτω απο το καδράκι δεν ηταν επίσης στοιχισμένο με τον τοίχο ενω -φεύ-ειχε δυο πελώρια φύλλα που κάλυπταν με ατακτο τρόπο το αριστερό πορτάκι της βιβλιοθήκης και ηταν μαντέψτε αστοίχιστα με το σύνθετο. Δεν αναφέρω τα σημάδια ελαφράς σκόνης πανω στο ρολόι του τοίχου που δεν ειχαν καμμια συμμετρία με τους δείκτες.
Το εξωτερικό ρολό του παραθύρου του γιατρού ηταν μισάνοιχτο και απο κει που καθόταν μπορούσε να δει ξεκάθαρα οτι ερχοταν σε πληρη ασυμμετρία με το μπαλκόνι του διπλανού κτιρίου.
Σηκώθηκε και πλησίασε το παράθυρο.
Οπως το φαντάστηκε !
Το πεζοδρόμιο ηταν αστοίχιστο με την γωνία του απέναντι δρόμου, ο δε πυροσβεστικός κρουνός σε διαφορετική ευθεία απο τον κάδο των σκουπιδιών δημιουργώντας ενα σκηνικό απελπισίας.
Ενοιωσε να πνίγεται αλλα δεν ηθελε να ξεσφίξει τον κομπο της γραβάτας του διότι ο γιακάς του πουκαμίσου θα φαινόταν χάλια.

Αν αποκαλείτε τον εαυτό σας επιστήμονα ........ φώναξε και γούρλωσε τα μάτια του ..................
Πήρε φόρα και βγήκε εξω απο την πόρτα του ιατρείου , βρηκε μπροστά του κατι θεόστραβες και σκονισμένες σκάλες που τον οδήγησαν σε μια -ο θεός να την κάνει- ταράτσα.
Θεος .. δεν υπάρχει , δεν μπορεί να υπάρχει θεος και να είναι τοσο χύμα φωναζε δυνατά ενω κοίταζε το αστοιχιστο συνοθυλευμα κτιρίων - φώτων - αστεριών - σύνεφων που κάποιοι αποκαλούν πραγματικότητα.
Ο γιατρός με δυο γεροδεμένους τύπους ντυμένους στα ασπρα τον πλησίασαν σιγά- σιγά
Η φωνή του Γιατρού ακουγόταν ήρεμη και σταθερή παρότι λαχάνιασε ανεβαίνοντας τις σκάλες...

Μην ξεχνάτε αγαπητέ οτι η ζωή ειναι ενα συνολο συμβιβασμών ... εμείς για παράδειγμα συμβιβαζόμαστε με την φαινομενική και προσωρινή αταξία για να δημιουργήσουμε την Απόλυτη Τάξη.
Αν θελετε μπορειτε να ενωσετε τις δυνάμεις σας μαζί μας.
Εχουμε μια ειδική στολή με στοιχισμένα και ενωμένα μανίκια και ζουμε σε ειδικά δωμάτια με τοιχους μαξιλάρια . Στοιχισμένους τοίχους, λοιπόν τι λέτε ?

Αλλος ενας ανακάλυψε το μυστικό της απόλυτης ιερής ταξης μονολογούσε ο γιατρός
καθως οι τυποι με τα ασπρα φοραγαν τον ζουρλομανδυα στον ασθενή ....
Και ακόμα δεν ήρθε το 2012....