14.07.09

Οι Αναμνησεις που δεν μου Ανήκουν

#1. Ειναι Φθινόπωρο (θυμάμαι να ψιλοβρέχει).
Ειναι πολύ πρωί (θυμάμαι  να ειναι ακομα νυχτα).
Δεν πρέπει να ειμαι πανω απο έξι ετών (Θυμάμαι να κοιτάζω τον κόσμο απο χαμηλά).
Στέκομαι στο πεζοδρόμιο ακριβως εξω απο το σπιτι.
Καποιος ή κάποια με κρατά απο το χέρι.
Θυμάμαι να κοιτάζω τα σχέδια που δημιουργεί η βροχή στο μπετόν μπροστά μου.
Ενα μαυρο αυτοκινητο σταματα μπροστα απο το σπίτι μας.
Βλέπω κουστουμαρισμένους με καπέλα να ξεπετιούνται και να περικυκλώνουν το σπίτι και το αυτοκίνητο ... τα φλάς απο τις μηχανες τους ανάβουν..
"Φευγετε?" μας ρωτούν
Φευγαμε αλλα δεν θυμάμαι για πού. End.

#2.Περπαταμε χερι χέρι , κοσμος χαρούμενος γυρω μας , καλοκαίρι , παραλία με ζεστή αμμο. Δεν ειμαι στην Ελλάδα.
Που στο διάολο ειναι αυτο το μέρος , που ειναι το γραφειο μου , που ειναι οι φάκελοι εισαγωγών , που ειναι το λογιστήριο ....
- Ειναι σαν να ξερω ολη μου τη ζωή, μου λέει στα γαλλικά
- Εγω πάλι δεν αισθάνομαι να με ξερω πολυ καιρό , της απαντώ
Με κοιτάει χαμογελώντας , εχει απορημένο βλέμμα.End.

#3.Φοράω παραλλαγή και κράνος ,φυσάει αεράκι αλλα φοράω κράνος , τα χερια μου εχουν λάδι απο το FN που καθαριζα και τωρα εχω στον ωμο μου.

Επιφυλακή , ολοι στην τσιτα , τα ματια γουρλωμένα.
Δεκαδες ματια κοιτανε τα σκαφη ψηλα στον ουρανό.

Δηλαδή τοσες ωρες σκοπιά , τοσες ωρες γρασσάρισμα , τοσες ωρες περίπολο , τοσες ωρες αυπνος και να σου ρχονται τα τυρογαριδάκια απο το πουθενα να βολτάρουν στα συνορα?

Ουτε καν Τουρκοι δεν ηταν ..Σηκωσα το Fal αργα και σημάδεψα τον ιπτάμενο σκουπιδοτενεκέ , θυμάμαι καθαρα τον μοχλο οπλισης να πέφτει , τις λάμψεις , τον βραχνό κρότο του οπλου , τον ηχο απο τους καλυκες να πεφτουν στο εδαφος κλακ κλακ. Δεν θυμάμαι τιποτε άλλο (ευτυχως) .End.

#4. Οδος Χαμοστέρνας ,κανει ζέστη , εχει κίνηση , ο ταριφας μπροστά κοβει απότομα , παταω φρένο , φίου δεν εγινε το μπάμ.

Οχι κάτσε, αυτό εγινε μολις χθές.

Θυμάμαι την συνέχεια (δυστυχώς). Μετα πηγα στην δουλειά και καναμε το planning με τον Μπουχουτσιδη απο το Treasury. End.







8 comments:

proserpina hat gesagt…

#1. Αν ήταν 21η Απριλίου και φοράγατε και πιτζάμες, θα ήταν πιο κουλ η φάση, αλλά και το φθινόπωρο με το ψιλόβροχο είναι μια χαρά.

#2. Αυτή την ανάμνηση τη θέλω κι εγώ, κατά προτίμηση με παρτενέρ του ανδρικού φύλου, ευχαριστώ.

#3. Ετούτη εδώ πάλι καλά που δε σου ανήκει γιατί αν είχες όντως ρίξει στο F-16 (δεν είμαι σίγουρη για τη μετάφραση του τυρογαριδακίου) μάλλον δε θα ήσουν πλέον ανάμεσά μας.

#4. Ναι, νομίζω αυτή θα ήταν πολύ καλύτερη αν τελείωνε "...κόβει απότομα, σανιδώνω το γκάζι στο τανκ που οδηγώ, τον κάνω πίτα, συνεχίζω ακάθεκτος, φτάνω παραλία, καθαρίζω τις πορτοκαλί ζάντες και αράζω στην ξαπλώστρα με την Kaizer"

Spy hat gesagt…

Ωχ!
Σε σας δουλεύει ο Μπουχουτσίδης;

iasonas hat gesagt…

Ουφο πυροβόλησες ? Καλή φαση

exitmusician hat gesagt…

Το #3 με εκφράζει απόλυτα. Ξέρεις σε πόσους και πόσα θα ήθελα να ρίξω, ειδικά όταν φοράω κράνος και παραλλαγή και δεν φυσάει αεράκι (όπως χτες και σήμερα);

[Germanos] hat gesagt…

θελω να πυροβολησω τον Μπουχουτσιδη
Ειναι και αυτος Ουφο

JoaN hat gesagt…

το πρώτο και το τελευταίο end έχουν τελεία. Χαλάει όλο το ποστ :P xoxoxoxo

proserpina hat gesagt…

Επίσης η πρώτη και η τελευταία ανάμνηση έχουν bold τις "επικεφαλίδες" χαχαχχ

Αυτό που μ' αρέσει στα πόστς σου βρε Θοδωρή είναι που μεταλάσσονται..έχουν "πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης", όσες φορές και να τα διαβάζεις βρίσκεις κάτι διαφορετικό :PPP

Anonym hat gesagt…
Der Kommentar wurde von einem Blog-Administrator entfernt.