Business

Με τον [μαλάκα] είχα πρωινό ραντεβού σε ξενοδοχείο επι της παραλιακής.
Παρκαρα στην μικρή πλατειούλα μπροστά απο το ξενοδοχείο και μεχρι το ρολόι να δείξει 10.00' αναρωτιόμουν διάφορα άσχετα πράγματα τα οποία και παραθέτω με σειρά σοβαρότητος :

1. Γιατι εχουν καταργηθεί τελευταίως τα περίεργα σύμβολα απο τα καπάκια υπονόμων?

2. Ποιος ήταν ο Ροντήρης του οποίου τωρα κοίταζα την προτομή ?

3. Τι με ήθελε η φιλτάτη και μου εστειλε sms απο βραδίς σε greeklish "malaka aurio proi ela spiti " ?

.......Σύντομα θα μάθαινα ..... προς το παρόν είχα τον [μαλάκα].

Προχώρησα προς το ξενοδοχείο σφίγγοντας τον κόμπο της γραβάτας και ο πωλητής βιομηχανικού υλικού ξύπνησε μέσα μου.
Η φωτεινή επιγραφή "ΔΕΝ ΜΑΣΑΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ" που αναβόσβηνε πάνω απο το κεφάλι μου πρεπει να ήταν ορατή τουλάχιστον μεχρι την Μεταμόρφωση. Το υποθέτω αυτό διότι ο [μαλάκας] με εντόπισε απο την άλλη άκρη του lounge και παραμερίζοντας τον μπόγο που αυτός αποκαλούσε Τούρκο πελάτη ήρθε να με χαιρετήσει με το χέρι προτεταμένο σαν την μπουλντόζα που πάει να αποθέσει μπάζα.

-Σε ευχαριστώ που ήρθες ..μου είπε και ισως το εννοούσε

-Το εχω μετανοιώσει ήδη είπα μεσα απο τα δόντια μου και ένοιωσα σαν να είμαι κάτι μεταξύ Γιάγκου και Φρίντας Δράκου.

Κοντεψα να του πετάξω το φλυτζάνι με τον καφέ στα μούτρα όταν με εβαλε να κάτσω στο διπλανό τραπέζι με κάποιον συνεργάτη του και αυτός συνέχισε την κουβέντα του με τον Τούρκο.
Ηξερα ήδη την συνέχεια....την είχα δεί και σε άλλο επεισόδιο , μόνο που τότε κάτι τέτοιες συμπεριφορές θα με έκαναν να κλειστώ στο δωμάτιο μου για ένα Σαββατοκύριακο.

Μάντεψε ποιος είναι ο μαλάκας σε αυτή την αίθουσα ...είπα στον περιορισμένης αρμοδιότητας συνομιλητή μου και του σέρβιρα την προσφορά τους στα μούτρα.
Με σταθερή φωνή που θυμιζε τον Ιλαρχο του εξήγησα οτι γελασα αρκετά με το φαξ της προσφοράς τους στο οποίο δεν ειχαν βαλει τιμές και τους ευχαριστώ γι αυτό.

Εδω ήρθα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κάνω μια απλή δουλειά με ανθρώπους που λογικά θα συναντούσε κανείς σε ίδρυμα.
Κάτι στο Επωνυμο μου τους εκανε να πιστεύουν οτι βρήκαν το θύμα της ζωής τους.
Παρόλα αυτά ο [μαλάκας] που κάποιοι δυστυχείς αποκαλούν αφεντικό με είχε ήδη γράψει σ' αυτά που δεν είχε .....

Σηκώθηκα απο το τραπέζι με αργές κινήσεις και ρώτησα τον σερβιτόρο αν το ξενοδοχείο είχε έξοδο κινδύνου.....

Γιατι έξοδο κινδύνου? ..με ρώτησε γουρλώνοντας τα μάτια.

Γιατι πάω προς Γλυφάδα ρε Βλάκα , η κανονική εξοδος βγάζει Βούλα... του απάντησα και τους άφησα σύξυλους να αναρωτιούνται γιατί εγκατέλειψαν το ΠΙΚΠΑ και άρχισαν να νταραβερίζονται με ανθρώπους σαν και μένα.

Τους χαιρέτησα με ενα γαμοσταυρίδι στα τούρκικα και γρήγορα βρέθηκα στο δρόμο.