Note to self : 5 Πράγματα που δεν πρέπει να κάνω

# 1 : Να συζητάω για την πραγματική δουλειά μου

Για να πω την αλήθεια εδώ τα σκάτωσα λίγο

Κάποιοι φίλοι ξέρουν που δούλευα μεχρι το καλοκαίρι του 2010 και μετά απλώς  χαθήκαμε  , κάποιοι άλλοι πιστεύουν οτι ειμαι άνεργος (που τετοια τύχη) , και κανα δυο νομίζουν οτι ειμαι υπάλληλος του υπουργείου Γεωργίας γιατι ετσι τους είπα επειδή θυμήθηκα μια ταινία που ειχα δεί οταν ημουν πιτσιρίκος και ο κατάσκοπος πρωταγωνιστής ηταν ταχα μου υπάλληλος του υπουργείου γεωργίας. 

Εγω δεν ειμαι καν κατάσκοπος (που τετοια τύχη) αλλα πρέπει να ξεκαθαρίσω τι θα λέω στον κόσμο και το οποίο φυσικά δεν πρέπει να ειναι η αλήθεια αλλα ούτε και ψέματα.

# 2 : Να αφήνω τα ρολόγια τοίχου χωρίς μπαταρίες

Εχω καμιά δεκαρια απο δαυτα και οι μπαταρίες εχουν ακριβήνει , δηλαδή έλεος θελω κανα πενηντάρι το μήνα ενω μπορώ να βλέπω τι ωρα είναι στο κινητό ή στο ρολόι χειρός. 

Δεν ειμαι τσίπης αλλα με ενοχλεί πραγματικά να κρατάω στοκ με μπαταρίες και να κοιτάω ποιο ρολόι δεν δουλεύει.
Update : Τελικά τα εβαλα να δείχνουν ολα δώδεκα η ώρα και δεν ξανα-ασχολούμαι. 

# 3 : Να μπαίνω στα συνομωσιολογικά Fora και να βρίζομαι με αγνώστους

 Δεν μ αρέσει  αλλα το κάνω για απροσδιόριστους λόγους.
Πεστο παραξενιά ή ψυχαναγκασμό αλλα θεωρώ ανυπέρβλητη ψυχεδέλεια να βριζεσαι με εναν αγνωστο απο το Περού για θέματα που δεν σε ενδιέφεραν πριν απο δύο δευτερόλεπτα "Ποτε και πού θα χτυπήσει ο κομήτης Χόντα?"

# 4 : Να ξεγελιέμαι και να πιστεύω οτι ζω σε φυσιολογική χώρα με φυσιολογικούς ανθρώπους

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώντας τις ταμπέλες της πλατείας και τις αγορεύσεις του πλήθους  νοιώθω οτι ζω σε ενα παράλληλο συμπαν οπου χιλιάδες τσε γκεβάρες ορθώνουν το ανάστημα τους εναντι του σάπιου κατεστημένου των διεθνών αγορών κτλ.
Ολα αυτά σε μια χώρα που το 30% των εργαζομένων προστατεύεται συνταγματικά απο απόλυση -  φορολόγια (δες αφορολόγητα επιδόματα) - φυλάκιση σε περίπτωση απάτης
(δες υπάλληλο πολεοδομίας Περισσού που πιάστηκε με προσημειωμένα απο την ασφάλεια και συνεχίζει να εργάζεται στην ιδια θέση)
Και στην τελική χέστηκα για την μαλακία που δέρνει το πλήθος καθότι εγώ ειμαι σε survival mode οταν προκύπτει το :


# 5 : Να ξεγελιέμαι οταν οδηγώ οτι ο μηχανάκιας ή ο Ταρίφας που ερχονται απο απέναντι θα σταματήσει στο κόκκινο φανάρι ή σε stop
 Καθότι στο κωλοχανείο που κάποιοι προσπαθούν να διασώσουν απο την χρεωκοπία , το ουσιαστικό πρόβλημα δεν ειναι ουτε το ιστορικό χρέος , ουτε το οτι δεν θα κλείσει ποτε προυπολογισμός χωρίς δανεικά αλλα η μαλακία του πλήθους που αντι να περιορίζεται στα ρακόμελα , την Μύκονο και τα μεσημεριανά , κατεβαίνει  στους δρόμους με κίνδυνο να σκοτωθεί απο την εντός κρανίου εθνική μαλακία που το διακατέχει.
Εθνικός κίνδυνος σε αυτή τη χώρα ειναι η παρουσία του κόσμου στο δρόμο και δεν αναφέρομαι σε πορείες , εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες αλλα στην απλή παρουσία ανθρώπων - που δεν εμαθαν να περπατάνε - στο δρόμο.