To Τέλμα

Μα τις χίλιες πίπες!!
Τόσο καιρό έτρωγα μη πιστοποιημένο σπανάκι !!!

Eχω στην κυριολεξία βαρεθεί να ακούω λεπτομερείς αναλύσεις ολων των παραλλαγών του όρου "Τέλμα" , απο συνομήλικους φίλους και συνεργάτες.
Mου παραπονιούνται οτι η ζωή τους δεν παρουσιάζει πλέον κανένα ενδιαφέρον και οτι νοιώθουν σαν να βρίσκονται σε βάλτο που δεν τους επιτρέπει να προχωρήσουν μπρός η πίσω.....

Καθώς μου αναλύουν αυτα που νοιώθουν σκέφτομαι οτι ήρθε ίσως η κατάλληλη ώρα να αλλάξω παρέες ή επαγγελματικό προσανατολισμό........

...Σκέφτομαι βεβαια οτι αυτά που μου λένε οι τελματωμένοι δεν διαφέρουν απο αυτά που εγώ προσωπικά νοιώθω και καταγράφω στο παρόν ιχθυολόγιο εδώ και τουλάχιστον δεκα πόστ.
Ας μην ξεφεύγω όμως διότι μιλάγαμε για το τέλμα ολωντωνάλλων :

Το μικροαστικό τέλμα των 30+ [ή 40-] εμφανίζεται ως μπούχτισμα που δεν επικεντρώνεται σε κάτι συγκεκριμένο (πχ στο κυκλοφοριακό ή στα εργασιακά ή στις σχέσεις που είναι να τις χέσεις) αλλα σε όλα τα προαναφερόμενα μαζί και σε αλλα ΠΕΝΤΑΚΟΣΑ παραγωγά τους.
Ως αποτέλεσμα της δυσφορίας , εχουμε όλοι γίνει γκρινιάρηδες - ή για να το πώ πιο επιστημονικά έχουμε αναπτύξει πλέον μια νέα *στραβή* οπτική γωνία για απλά πράγματα που κάποτε δεν μας απασχολούσαν κάν.

Αυτο με φέρνει πιο κοντά στον συλλογισμό του οτι η γενιά μου (που δεν ειναι μια τυχαία γενιά ) εφτασε στο ... mid life crisis.


Μιλάω σε όλους μας και κοιτάω και μένα μέσω της αντανάκλασης του monitor
Να χέσω τα CD των NIRVANA που εχουμε ακούσει και τα επεισόδια του Star Trek που εχουμε δει ολοι απο το '83 και εντεύθεν καθώς επίσης και την συμπαγή εμπειρία των Eighties που ζήσαμε ως μαθητές η φοιτητές αν μια κωλοορμονική δυσλειτουργία γκρεμίσει το συστημα των αξιών μας τώρα και οι αιώνιοι έφηβοι μετατραπούμε σε μεσήλικες με παραξενιές......