Ηθελα

Ηθελα παντα να περπατώ σε ησυχους φωτισμένους δρόμους. Να υπάρχουν φωτα και Χριστουγενιάτικα στολίδια στα μαγαζιά , ευτυχισμένοι γονείς που σουρνουν πιτσιρίκια και αλλα τετοια.
Ηθελα παντα να απολαμβάνω εναν περίπατο ,εναν καφε και δυο κουβέντες με ηρεμία.
Ημουν ο μόνος που το ηθελε . 

Η μάζα των αναλωσιμων μικροαστων γυρω μου σιχαίνεται την ηρεμία οταν αυτη τους  προσφέρεται δωρεάν.  Οταν εχουν ηρεμία  γεννούν θορυβο για να τραβούν την προσοχή , μισος για να επιβεβαιωνουν την απευθείας καταγωγή τους απο ουρακοτάγκους και αστείες ιδεολογίες για να κρυβουν  την ηλιθιότητα που εχει γραφτει στο DNA τους. 
Τελικά πρέπει να το παιξεις δημιουργός και να τους προσφέρεις την κολαση ανεξαρτήτου ιδεολογίας σε μικρές και  ελεγχόμενες δόσεις ωστε να σταματήσουν να εκκρινουν για λίγο το σύνηθες καθημερινό τους χαος . 
Μόνο τοτε  ενωνονται για λίγο και ανακαλύπτουν τα βάσανα και τους κοινους τους αγώνες. 




Ηθελα επίσης να μην με πιανουν οι συνομωσιολογικές καταστροφοφιλοσοφίες καθε βράδυ - γαμω τη Χαμοστερνα μου μεσα - και να απολαμβανω το CSI Miami και το DEXTER με την ησυχία μου. 

Ε-φυ-γες

Σε κάποια ανυποπτη φάση πιάνεις τον εαυτό σου να σιχτιρίζει τους δρόμους , τα κτίρια  , την δουλειά , τις περιεργες φάτσες γυρω σου.

Καθε μερα σιχαίνεσαι ολοενα και περισσότερο τα πάντα γύρω σου  και το πρόσωπο σου κάνει ασυναίσθητα γκριμάτσες καθως οδηγείς. 

Ειμαι λιγο μουρτζούφλης τελευταια παρατηρείς κανωντας την χαρακτηριστική γκριμάτσα . 

Οι χαρακτηριστικές γκριμάτσες ομως πολλαπλασιάζονται εντός και εκτος δουλειάς, εντος  και εκτός αυτοκινήτου , το ιδιο και η μουρτζουφλιά σου.

Στην αρχή λες μπα θα μου περάσει και προσπαθείς να δεις την θετική πλευρά της ζωής και να βρείς χαρά σε εφημερες απολάψεις ιφ γιου νοου γουατ αι μιν.

Μάντολες

Φτάνει καποια στιγμή που οι πολυ προσωπικές  στατιστικές σου δείχνουν  οτι εχεις σταματησει να οδηγάς εδω και ενα εξάμηνο , να βγαίνεις βράδυ  εδώ και ετος και να κάνεις  σεξ με  παρτεναίρ που δεν ανηκει στην σλαβική φυλή εδω και τριετία. 

Θεωρείς τα παραπάνω  αλάρμινγκ και τραβας χειρόφρενο.. 

Αρχιζουν τα αναπάντητα ερωτήματα : 

Που παω ρε Καραμήτρο , γιατι ενω δουλέβω ως απλήρωτος μαλάκας -γαμω το χριστό μου- παρουσιάζομαι με μανικετοκουμπα στη δουλειά ο φλώρος,  λές στον εαυτό σου ενα πρωί που ετοιμαζεσαι να πας στην δουλειά και ξάφνου ολα θυμίζουν την διαφήμιση των ναιντις  με τον ταχτσιτζή που παρατησε το ταξι εκει καταμεσης στο δρόμο και πηρε (υποθετικά μιλάμε) το πρωτο αεροπλάνο μακριααποκεί.

Θα κανω παιδιά και οικογένεια , θα πάρω ποτε αυξηση , θα πάω ποτε διακοπές ? -Οχι 

Θα ευχαριστηθω ποτε τιποτα ή θα μαι ο κομπάρσος στο Θεατρο της Δευτέρας Πρώι?

Για κομπάρσο στην ιδια μου την ζωη με κόβω...

Φευγω,  λες και κλείνεις την πόρτα του ταξι πισω σου.

Καλα οχι ακριβώς ετσι καθοτι εσυ ησουν εφηβος στα ειτις (δεν ξερω για τον ταξιτση της διαφήμισης) και εισαι λιγο αργός. 

Αλλα τελικά το προγραμματιζεις. 

Συξυλα ολα και συ να φεύγεις .. η δουλειά του μλκα , το σπιτακι το καινουργιο που εχτισες χωρις δάνεια  και ολοκλήρωσες μολις τον Ιούλιο ( πωλουνται τουβλα Αιγινης που περισσεψαν) , ο μαντρακα τριετείας αραγμένο μπροστα. .. 

Ολα.

Να πανε να γαμηθούν.  

Κατι πηγε στραβά  αλλα δεν εχω χρόνο να βρω τι. 

Θα το ψάξω και θα σου πώ (κάποτε) 

Ο θανατος δρασκέλισε στο απέναντι μπαλκόνι

Πάντα πίστευα οτι ο ανθρωπος δεν χρειάζεται πολλά υλικά αγαθά για να νοιώθει ευτυχής.

Κανε ενα μπάφο ή διαβασε Ελευθεροτυπία και θα με καταλάβεις. 

Εγω βέβαια δεν πινω αλκοχολ , δεν κανω μπάφους ουτε καν μαλακιζομαι πια (το τονίζω αυτο το τελευταίο διοτι αναφερα την Ελευθεροτυπία). Αφ'ενος -οπως γνωρίζεις- εχω ενα θεμα με το στομάχι και  αφετερου μου συμβαίνουν καθημερινώς  διαφορα απιστευτα περιστατικά δρασης (απιστευτα διοτι δεν τα πιστευω κυρίως εγώ) , τα οποία κουλά απαιτουν τον εαυτό μου σε  εγρηγορση και συνάμα σε υψηλή αυτοσυγκεντρωση επιπέδου Γουλιελμου Τελου .

Δεν εχω περιθωρια για μαλακίες πια οπως αντιλαμβάνεσαι, στην κυριολεξια ομως ..

Παρότι κοιταζα λοιπόν με απλανες βλέμα την οθονη του υπολογιστή και σκεφτομουν την απιστευτη ιστορια με τον τσιγκανο βομβιστή του μετρό , το αριστερο ματι μου επιασε μια ασυνήθιστη κίνηση στο απεναντι μπαλκόνι. Τα απιστευτα εξασκημένα αντανακλαστικά μου και η γερακίσια οραση βοήθησαν στο να διακρίνω το θανατηφόρο εισβολέα που απειλούσε εμενα και το νοικοκυριό μου... 

Η κάνη ενος Barrett  M62 ξεπρόβαλε αργά  και απειλητικά αναμεσα απο τις γλάστρες και τα χοντροκομένα και φαινομενικά ακινητα γατιά που διακοσμούν το μπαλκόνι της κυρα Αθανασούλας ... τραβηξα απότομα την Beretta Bell 92fs  απο το συρτάρι μου και τσακίστηκα να  πέσω καταγής καθως ακούγονταν οι πρωτοι πυροβολισμοί.Σοβάδες και σπασμένα τζάμια επεφταν στο κεφάλι μου.

wtf , καποιος εβαλε σκοπο να με ξεκάνει και το μονο που ηξερα ειναι οτι ηταν κακος σκοπευτής. Αναστεναξα απο ικανοποίηση οταν μια απο τις σφαίρες του χτύπησε το αριστερο μου ηχείο και σταμάτησε η αθλια μουσική που ειχα βάλει (ομολογώ οτι το hoochie coochie man σε διασκεύη των μοτορχεντ ακουγόταν χειρότερα απο τους πυροβολισμούς)

Στον ογδοο πυροβολισμό του (δεν παιρνουν  παραπάνω σφαίρες τα οπλα τω κακών) τινάχτηκα απο το πάτωμα σαν ελατήριο και εριξα ενα καταιγισμό πυρός στο μπαλκόνι.

Oι γλάστρες της κυρα Αθανασούλας εσπαγαν η μία μετα την άλλη και τα φαινομενικά ακίνητα ελεφαντόγατα απογειώνονταν τρομοκρατημένα κανωντας τους χαρακτηριστικούς ηχους χχχχχχχχ νιααααααρ.

Μολις αδειασε η γεμιστηρα μου τον ειδα.

Βρισκόταν εκει κατάχαμα , ξαπλωμενος μπρούμυτα με τα μάτια γουρλωμένα και τον αδειο γεμιστηρα του στο χερι , ζωντανος αλλα ανημπορος να κουνηθεί απο τον τρόμο. 

Απο την λεωφόρο ακούγονταν οι σειρήνες της αστυνομίας ενω εγω τον κοιταζα με αγέρωχο βλέμμα , ορθιος και ατσαλάκωτος μεσα στο γκρίζο κουστούμι (που φοράω πάντα οταν κάθομαι μπρός την τηλεόραση η τον υπολογιστή) 

Η καταστολή και ο φασισμός ειναι ασχημο πράγμα του ειπα με νόημα γνέφωντας προς την ομάδα swat που εκανε forced entry στο διαμέρισμα της κυρα Αθανασούλας , αλλα μερικές φορές ειναι το μόνο που έχουμε εμεις οι νοικοκεραίοι ..

Βλέπεις πολυ τηλεόραση καμμένε νοικοκυραίε , ουρλιαξε με προφορά Νοτιας Αφρικής καθως του πέρναγαν σφιχτα τις χειροπέδες ...

 [Edit 4/09/2009 : Κατι πρεπει να ειχαν τα γιαούρτια με το ακτινίδιο που καταναλωσα ή μπορει να φταινε οι Αμερικανιες που βλέπω καθε βράδυ)