Αν Υποψιαστώ ...

... Οτι θα επαληθευθεί ο Λουκιανός , (δεν ξερω τι θα κάνω) 

Αμείλικτα ερωτήματα [Μπίτσις]

Δεν ξερω αν θα πέσει πανω μας  ο κομήτης Χόντα αλλα μάλλον φέτος θα πάω στα Κουφονήσια. Αν ομως ο κομήτης Χόντα πέσει στα Κουφονήσια ποσο πρέπει να πληρώσω το δίκλινο?

Αν τελικά μου ζητήσουνε  εκτακτη εισφορά για το 2010 (ολα αλλάζουν σαυτή τη χώρα) οπου τοτε εργαζόμουνα και τωρα δεν εργάζομαι , μπορώ και γω να πάω και γω στον πρώην εργοδότη μου και να ζητήσω μισθό τωρα που δεν εργάζομαι?

Αφου οι ΔΕΚΟ ησαντε κερδοφόρες και αποτελούν τα ασημικά του κράτους γιατι βγαίνανε στις τραπεζες και παιρνανε δάνεια με εγγύηση δημοσίου ? 

Δηλαδή αμα τα δικά σου ασημικά παίρνανε καταναλωτικά δάνεια στο ονομα σου ή σου τσιμπούσανε την πιστωτική απο το πορτοφόλι θα συνέχιζες να τα θεωρείς ασημικά ή θα τα ανεβαζες στο γιουτούμπι με πηχαίο τίτλο ITS ALIVE ?

Δηλαδή πας να μου πείς οτι ολοι αυτοί οι μαλάκες που βλέπω στην παραλιακή να γκαζώνουνε με το RX5 ειναι ανεργοι ή εργοστασιάρχες ? Δινει ο ΟΑΕΔ καρτα για βενζίνη ή εχουμε τοσα πολλά εργοστάσια ? 

Δηλαδή αμα ο μέσος εργαζόμενος στα Ελληνικά Πετρέλαια τσιμπάει 80k αβάδιστα και ο μέσος ηλεχτρολόγας της Βουλής άλλα τόσα χωρις καν να ειναι ηλεκτρολόγας εγω γιατι να παγαίνω στη βουλή να μουτζώνω και οχι στον καθρέφτη του σαλονιού ? Καθότι ουτε γω ξέρω να αλλάζω μπρίζα ουτε ξερω τιποτε απο Πετρέλαια. Αφου εχω τα τυπικά προσόντα γιατι να μην καλύπτω και γω πάγιες ανάγκες ? Πολλά ζητάω ? 

Ερώτηση Διοίκησης επιχειρήσεων : Αμα στα μεσα του χρονου εχεις προυπολογισμό με ελλειμα 15% , ποσους υπαλλήλους θα πρέπει να προσλάβεις ? 

(αφου ευτυχώς δεν απολύουμε - ας προσλάβουμε)

Note to self : 5 Πράγματα που δεν πρέπει να κάνω

# 1 : Να συζητάω για την πραγματική δουλειά μου

Για να πω την αλήθεια εδώ τα σκάτωσα λίγο

Κάποιοι φίλοι ξέρουν που δούλευα μεχρι το καλοκαίρι του 2010 και μετά απλώς  χαθήκαμε  , κάποιοι άλλοι πιστεύουν οτι ειμαι άνεργος (που τετοια τύχη) , και κανα δυο νομίζουν οτι ειμαι υπάλληλος του υπουργείου Γεωργίας γιατι ετσι τους είπα επειδή θυμήθηκα μια ταινία που ειχα δεί οταν ημουν πιτσιρίκος και ο κατάσκοπος πρωταγωνιστής ηταν ταχα μου υπάλληλος του υπουργείου γεωργίας. 

Εγω δεν ειμαι καν κατάσκοπος (που τετοια τύχη) αλλα πρέπει να ξεκαθαρίσω τι θα λέω στον κόσμο και το οποίο φυσικά δεν πρέπει να ειναι η αλήθεια αλλα ούτε και ψέματα.

# 2 : Να αφήνω τα ρολόγια τοίχου χωρίς μπαταρίες

Εχω καμιά δεκαρια απο δαυτα και οι μπαταρίες εχουν ακριβήνει , δηλαδή έλεος θελω κανα πενηντάρι το μήνα ενω μπορώ να βλέπω τι ωρα είναι στο κινητό ή στο ρολόι χειρός. 

Δεν ειμαι τσίπης αλλα με ενοχλεί πραγματικά να κρατάω στοκ με μπαταρίες και να κοιτάω ποιο ρολόι δεν δουλεύει.
Update : Τελικά τα εβαλα να δείχνουν ολα δώδεκα η ώρα και δεν ξανα-ασχολούμαι. 

# 3 : Να μπαίνω στα συνομωσιολογικά Fora και να βρίζομαι με αγνώστους

 Δεν μ αρέσει  αλλα το κάνω για απροσδιόριστους λόγους.
Πεστο παραξενιά ή ψυχαναγκασμό αλλα θεωρώ ανυπέρβλητη ψυχεδέλεια να βριζεσαι με εναν αγνωστο απο το Περού για θέματα που δεν σε ενδιέφεραν πριν απο δύο δευτερόλεπτα "Ποτε και πού θα χτυπήσει ο κομήτης Χόντα?"

# 4 : Να ξεγελιέμαι και να πιστεύω οτι ζω σε φυσιολογική χώρα με φυσιολογικούς ανθρώπους

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώντας τις ταμπέλες της πλατείας και τις αγορεύσεις του πλήθους  νοιώθω οτι ζω σε ενα παράλληλο συμπαν οπου χιλιάδες τσε γκεβάρες ορθώνουν το ανάστημα τους εναντι του σάπιου κατεστημένου των διεθνών αγορών κτλ.
Ολα αυτά σε μια χώρα που το 30% των εργαζομένων προστατεύεται συνταγματικά απο απόλυση -  φορολόγια (δες αφορολόγητα επιδόματα) - φυλάκιση σε περίπτωση απάτης
(δες υπάλληλο πολεοδομίας Περισσού που πιάστηκε με προσημειωμένα απο την ασφάλεια και συνεχίζει να εργάζεται στην ιδια θέση)
Και στην τελική χέστηκα για την μαλακία που δέρνει το πλήθος καθότι εγώ ειμαι σε survival mode οταν προκύπτει το :


# 5 : Να ξεγελιέμαι οταν οδηγώ οτι ο μηχανάκιας ή ο Ταρίφας που ερχονται απο απέναντι θα σταματήσει στο κόκκινο φανάρι ή σε stop
 Καθότι στο κωλοχανείο που κάποιοι προσπαθούν να διασώσουν απο την χρεωκοπία , το ουσιαστικό πρόβλημα δεν ειναι ουτε το ιστορικό χρέος , ουτε το οτι δεν θα κλείσει ποτε προυπολογισμός χωρίς δανεικά αλλα η μαλακία του πλήθους που αντι να περιορίζεται στα ρακόμελα , την Μύκονο και τα μεσημεριανά , κατεβαίνει  στους δρόμους με κίνδυνο να σκοτωθεί απο την εντός κρανίου εθνική μαλακία που το διακατέχει.
Εθνικός κίνδυνος σε αυτή τη χώρα ειναι η παρουσία του κόσμου στο δρόμο και δεν αναφέρομαι σε πορείες , εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες αλλα στην απλή παρουσία ανθρώπων - που δεν εμαθαν να περπατάνε - στο δρόμο.

Ανθρωποι που [δεν] αλλάζουν

Νομίζω τελειώσαμε απο δω μέσα... ειπε δυνατά στον εαυτό του και ο αντίλαλος του άδειου δωμάτιου τον τρόμαξε

Δυο μεγάλες βαλίτσες μπροστά του - πάνω τους το διαβατήριο και η ταυτότητα , ενα φθαρμένο sleeping bag πανω στο κρεβάτι , ενα παράθυρο σοφίτας μισάνοιχτο , και ενα κασσετόφωνο (θυμάστε τα κασετόφωνα ? ) να παίζει τα best των U2 .

Δεν είχε παράπονο - τα τελευταία χρόνια αυτό το μικρό διαμερισματάκι με θεα στον ποταμό ειχε αποδειχθεί ως ενα πρώτης τάξης καταφύγιο για αυτόν.
Ηταν φυσικά προδοαγεγραμμένο οτι κάποτε θα άνοιγε η πόρτα του καταφυγίου και θα επρεπε να βγει εξω στο φώς.
Τα πράγματα τώρα ηταν πιο απλά απο την ημέρα που μπήκε στο καταφύγιο :
Eπρεπε να γυρίσει πίσω ατην Ελλάδα και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα .
Στην πραγματικότητα δεν ήθελε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Σιωπηλά πάντα κατηγορούσε τον εαυτό του για αυτή την απέχθεια του προς κάθε τι που εσείς οι άλλοι ονομάζετε πραγματικό , μέχρι που ενοιωσε οτι η σιωπή αυτής της κατηγορίας εχει καλύψει καθετι γύρω του.
Η πραγματικότητα δεν ηταν ακριβώς το δυνατό του σημείο
Ουτε τώρα είναι.

Ανοιξε τερμα το μικρό παραθυράκι της σοφίτας και σκαρφάλωσε έξω στο Βέλγικο αέρα.

Περπάτησε πανω στην σκεπή και ανοιξα τα χέρια του κάθετα στη ροή του αέρα και του ποταμού δίπλα του. Ενοιωθε την αύρα της πόλης να χτυπά απάνω του και να διαχέεται γύρω του.

Δεν ηθελε να αποδείξει τίποτε σε κανέναν , ούτε να διαμαρτυρηθεί για κάτι μια και για ολα οσα είχαν συμβεί τα χρόνια που αυτός βρισκόταν στο καταφύγιο δεν εφταιγε κανείς.
Ούτε ο ίδιος  έφταιγε βέβαια...
Αυτός ήταν πάντα ο άτυχος .Η ρετσινιά της ατυχίας είχε κολήσει αυτοδικαίως πάνω του.
 Ισως αυτό να ηταν μια διαμαρτυρία κατά της ατυχίας του. 
Ισως θα ήταν πιο δραστικό να επεφτε στο ποτάμι απο το να περπατάει στη στέγη , αλλα οι Βέλγοι στερούνταν της δικής του θεώρησης των πραγμάτων και θα τον εβγαζαν έξω.

Φαίνεται οτι τα περιστέρια που πέταξαν απο τη στέγη , η μουσική των U2 και το θέαμα κάποιου να περπατά στην στέγη προβλημάτισαν τους γύρω του περισότερο απο οτι πίστευε

Στην αρχή ηταν τα πιτσιρίκια με τα ποδήλατα που φρέναραν μολις τον είδαν πάνω στη σκεπή
Ακολούθησαν οι φοιτητές απο την φοτητική εστία απέναντι απο το δρόμο
Τους εβλεπε να τον κοιτάνε με απορία και να προσπαθούν να καταλάβουν τι κάνει  εκει πάνω
Αδιαφορούσε πραγματικά για το τι λέγανε διοτι απο αύριο δεν θα τον ξανάβλεπαν.

Τους γύρισε την πλάτη και κοίταζε το ποτάμι.

Μολις γύρισε προς αυτούς - αιώνες σαν να χανε περάσει - ακουσε μουσικές και αντίκρυσε κόσμο στην απέναντι σκεπή. Στην αρχή μόνο στο κτίριο απέναντι , μετά και άλλους στο δίπλα.
Ολοι στις σκεπές.
Η ψυχολογία της φοιτητικής μάζας ή καθένας διαμαρτυρόταν για τους δικούς του λόγους
Αλλωστε μολις εκείνη την ημέρα είχε τελειώσει η εξεταστική για όλους.
Η τελευταία εξεταστική για αυτόν

Το ελικόπτερο του RTBF που προφανώς βρισκόταν εκεί κοντά για να καλύψει την εκδήλωση στην διπλανη γέφυρα , εκοβε κύκλους απο πάνω τους  μέχρι που σουρούπωσε καθότι
το να ανεβαίνεις σε κεραμοσκεπές δεν ηταν ακριβώς η συνηθισμένη συμπεριφορά των ανθρώπων αυτης της πόλης
Προφανώς θα εβλεπε τη φάτσα του απο ψηλά στο επόμενο δελτίο ειδήσεων αλλα αυριο τετοια ώρα θα ηταν πίσω στην Ελλάδα..
Για αυτόν η επόμενη μέρα θα ηταν απλώς the rest of his life

Ανθρωποι που αλλάζουν

Και δεν αναφέρομαι στις δίαιτες και τα γυμναστήρια , ουτε στις κλασσικές μέθοδους αυτοβελτίωσης μεσω βιβλίων και βιντεοσεμιναρίων οπου ο ψηλος Αμερικάνος φωνάζει στο πλήθος "I am not here to motivate , I am here to ask you why , why you do what you do ?"

Μιλάω για τις  αλλαγές που ερχονται μέσα σου χωρίς -φαινομενικά - να κάνεις τίποτα. 

Μιλάω για την δυναμική που μετατρέπει εναν χλιαρό οικογενειαρχή σε τραβεστί ή ενα υπαλληλάκι του γκισέ που μεχρι χθές νοιαζόταν για ολους σε κανονικό Μισάνθρωπο (δες το προηγούμενο ποστ μου).

Τα παραδείγματα ειναι ζωντανά εκει έξω ,  δες τα και βγάλε συμπέρασμα.

Απο την άλλη ή παραγματικότητα που μας περιβάλλει αλλάζει με πολύ αργούς ρυθμούς.
Αν πιστεύεις το αντίθετο , εχεις πέσει θύμα του subjectivity bias.

Τα πράγματα δεν αλλάζουν , εμεις αλλάζουμε και πολλές φορές φορές με απροσδόκητο τρόπο

Και αφού σπατάλησα 175 λέξεις για να σου εκθέσω το προφανές , ακου και το σημαντικό 

Δεν εισαι προιον των επιλογών σου γιατι ειλικρινά δεν ειχες ποτέ  αρκετές επιλογές. 

Εισαι προιον των σκέψεων σου και του τρόπου με τον οποίο χειρίζεσαι εκείνο το μικρό κυκλωμα στην πάνω αριστερή πλευρά του εγκεφάλου σου που ονομάζεται λογική.

Αρχισε να το χρησιμοποιείς , εστω και τωρα που ειναι ίσως πολύ αργά - κάποτε μας εκανε να ξεχωρίζουμε απο τα αλλα θηλαστικά και ισώς λέω ίσως είναι το χάπι που χρειάζεσαι αυτή τη στιγμή.

Ο κομήτης ερχεται

Φίλε Θανάση , 

Θα σου περιγράψω μια τυπική μέρα της ζωής μου γιατί ο ψυχίατρος με συμβούλευσε να κρατάω ημερολόγιο χωρις να ξερει ο κακομοίρης οτι δωμέσα περιγράφω αναλυτικά την δυστυχία μου. Και συγνώμη που κλείνω τα σχόλια αλλα τι να σχολιάσεις ρε κακομοίρη

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν τα νεύρα μου ειναι σε κακό χάλι και μάλλον φταίει ο καφές ή τα  CLA που παίρνω για να βγώ γραμμωμένος στην παραλία.
Οτι και να φταίει επηρέασε και το ασυνείδητο μου με αποτέλεσμα να δω στον υπνο μου οτι πέταγα πάνω απο το Σύνταγμα με ενα απο αυτα τα τεράστια ρώσσικα πυροσβεστικά αεροπλάνα που ειχαν ερθει στις ασσύμετρες φωτιές του 2007 , το οποίο ομως ηταν γεμάτο με σκατά και αποκάτω μου στεκόσαντε πολιτικοί , ιντινιαδες αγανακτισμένοι , κουκουλοφόροι , αξυριστοι μηχανάκηδες , Ο Φέσσας , Ο Κόκαλης και ο ξαδερφος της Φριντας αυτος με το μούσι. 
Και γω πάταγα το κουμπί του Joystick και φευγανε τονοι σκατά προς τα κάτω και τελειωμό δεν ειχαν.
Επίσης λέει , μίλαγα με το μικρόφωνο και με ακούγανε οι σκατόπληκτοι απο κάτω 
Θέλατε Κουφονήσια και smart , φατε σκατά γαμω τα σπίτια σας , τωρα ηρθε το πλήρωμα του χρόνου : Μαζί τα φάγατε (τα σκατά) 



Και μετά το ευχάριστο αυτό ονειρον και αφού ξημέρωσε πηγα στη δουλειά και δούλευα ουλο το πρωινό και το μεσημεράκι με σκυμμένο το κεφάλι σαν το χρεωκοπημένο ζομπι που οντως ήμανε. Ολο το πρωι αναρωτιόμανε τι σκατά σήμαινε το ονειρο και γιατί ειχα γίνει τόσο κακός και δεν συμπαθούσα τους αγανακτισμένους κτλ. 
Εφυγα με τ' αυτιά κατεβασμένα διοτι εχω γινει ονειδος ανθρωπου κτλ


Γύρισα απο την δουλία το απογεματακι και εβλεπα λαίβ τους ιντινιάδες για να τους συμπαθήσω και να μην τους αδικώ (ζωντανή συνδεση με καναπέ Γερμανού) και ξαφνου θυμήθηκα ΤΙ ?
Κατι άλλα καλοκαίρια που μας δινανε δανεικά χωρις πρόβλημα και οι πολιτικοί ηταν καλοί και μεις Εβρωπαίοι και ΠΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ που σημερα διαμαρτύρονται , ΤΟΤΕ συμμετείχαν με εθνική επαρση στην εναρξη λήξη ολυμπιακών και στις παράτες υποδοχής των ποδοσφαιριστών και τοτε με αγαλίαση ψυχής εσπασα αλλο ενα δόντι απο την τσατσάρα που εχω απο το 2008 και ενίοτε μετράω τις μέρες που θα μας χτυπήσει ο κομήτης και θα πάμε στο διάολο ολοι μαζι δημοκρατικά και οργανωμένα οπως ονειρεύομαι

Διότι μπορεί να μην εχω πυροσβεστικο με σκατά κουφάλες αλλα  ο Ελένης (πως το διαλο λέγεται) θα σκάσει στο Σύνταγμα κέντρο καταπως φαίνεται και ετσι ο Τζερμαν θα παει αναπαμένος στην κόλαση χωρις να χρειάζεται να γράφει ιστοριούλες και επιχειρήματα για να σας πείσει για τίποτε Θανάσηδες

ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ

Ε λοιπόν θα σου πώ την πάσα αλήθεια για να μην με περνάς για κανα προνομιούχο αριστοκράτη του καναπέ.
Τον τελευταίο καιρό -μεχρι πριν απολυθώ δηλαδή - δούλευα ως απλός εργάτης παραγωγής στην γνωστη σαπωνοποιία Λέρας ΑΕ , με αφεντικό εναν πολύ σοβαρό επιχειρηματία και κορυφαίο εθνικό προμηθευτή και ευεργέτη . Φυσικά καταλαβαίνεις οτι μιλάω για τον γνωστό επιχειρηματία Ευπατρίδη Λέρα.
Πλένε - με -  σαπούνια - Λέρα - για -  να - φεύγει - η - χολέρα ελεγε η συλλαβιστή διαφήμιση και τα στελέχη Marketing εννοούσαν την κάθε λέξη του διαφημιστικού μηνύματος αλλα δεν θα σου κανω ανάλυση τώρα.
Μια των ημερών λοιπόν , ηρθε το αφεντικό στην γραμμή συσκευασίας.
Σκεπτικός και εμφανως στεναχωρημένος , μας ανακοίνωσε  οτι οι εργάτες του διπλανού κρατικού εργοστασίου βρίσκονταν ηδη στην δική μας πύλη και απαιτούσαν καθως σχολάμε να τους σκάμε απο ενα πενηντάρι υπο μορφήν εκτακτης εισφοράς καθότι και σ'αυτούς μεν κόψανε το αφορολόγητο επίδομα προθερμανσης φαγητού αλλα το κράτος συνεχιζει να κοστίζει ακριβά. 
Για κανα χρόνο κανανε το ιδιο και μολις διαμαρτυρόμαστε φερνανε την αστυνομία που τους εδινε δίκιο.
Απειλούσαν δε και με μηνύσεις καθότι τους προστατευε το σύνταγμα με το αλάθητο του δημοσιου υπαλλήλου , τους δε προισταμένους τους προστατεύε η βουλευτική ασυλία. 
Μην ξεχνάτε οτι το ποσό πήγαινε και στο κράτος , το οποίο κράτος θα εκοβε μεχρι και τα επιδόματα καβουροσαλάτας της ΕΥΔΑΠ. 
Μαζί τα φάγαμε , τωρα πληρώστε ουρλιαζε ο διευθυντής του κρατικού εργοστασίου  με την ντουντούκα.
Αυτο το πράγμα εξακολούθησε να γίνεται για κάνα χρόνο μεχρι που ο Λέρας αποφάσισε να μεταφέρει το εργοστάσιο στην Αιγυπτο μια και οι περισότεροι απο μας  ειχαν σταματήσει να εργάζονται και ο ιδιος δεν ελεγε να παει κοντρα στα τσιράκια του βασικού και μοναδικού του πελάτη.

Μολις απολυθήκαμε ,  τα καλόπαιδα οι δημοσιοι υπάλληλοι απο το διπλα εργοστάσιο μας κάνανε το σημα του κωλοδάχτυλου και φωνάζανε οτι χαλάγαμε την πιάτσα και ειμαστε πάντα μαλάκες και αυτοι απεργούσαν και για την πάρτη μας τοσα χρόνια γιαφτο και παιρναμε οχτακοσια ολάκερα ευρώ κτλ


Τες πα περασμένα ξεχασμένα

Θα μουνα κανα χρονο ανεργος - μπορεί και παραπάνω - οταν ο διευθυντής  του κρατικού εργοστασίου βγηκε και δηλωσε στις εφημερίδες οτι τωρα που τελειώσανε τα πενηντάρικα απο τους εργάτες του Λέρα , δεν εχει να πληρώσει το προσωπικό του και οι πιστωτές του ζητάνε περικοπές και απολύσεις.

Τοτε κανανε επιτροπές  οι εργάτες απο το κρατικό εργοστάσιο , μεχρι στον ερυθρό σταυρό βαλανε αγγελίες για να μας βρούνε εναν εναν κρατώντας λουλούδια και  γλυκά.
Ειμαστε αδέρφια ρε  
Παντα ημασταν απλά δεν το καταλαβαίνατε ρε 
Τωρα θα μείνουμε απλήρωτοι ρε και ανεργοι , ακομα και μεις που μας προστατεύει το Σύνταγμα και η πλατεία Συντάγματος 
Ειμαστε αγανακτισμένοι ρε  
Ελάτε να κατέβουμε στις πλατείες και τους δρόμους να φωνάξουμε ρε αδερφια (ετεροθαλή)

Φταινε οι πλουτοκράτες , φταίει ο Λέρας , φταίει ο Πάγκαλος ,

Μας λέγανε αλλα εγώ ειχα βγάλει ηδη το εισητήριο για  την Αυστραλία και τους το δειξα

Γιατι πας στην Αυστραλία με ρωτήσανε με γουρλωμένα μάτια 

Γιατι δεν ξερω ποιος ακριβώς φταίει τους απάντησα ΠΑΝΤΩΣ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΣΙΓΟΥΡΑ